ไทยแลนด์
Wednesday 24th of April 2024
0
نفر 0

กุญแจสู่ความสำเร็จ และ ความโชคดี

กุญแจสู่ความสำเร็จ และ ความโชคดี

กุญแจสู่ความสำเร็จ และ ความโชคดี

 

 
 โองการจำนวนมากของคัมภีร์อัลกุรอาน ได้อธิบายถึงคุณลักษณะพิเศษต่างๆ ของผู้ที่ได้บรรลุความสำเร็จและความผาสุกไพบูลย์ไว้ สำหรับผู้ที่ปรารถนาความสำเร็จและความผาสุกไพบูลย์ที่แท้จริงในชีวิตของตนนั้น จำเป็นที่จะต้องนำเอาคำสอนของคัมภีร์อัลกุรอานเหล่านี้มาเป็นบรรทัดฐานและเทียบเคียงตัวเองเข้ากับมัน เพื่อจะเป็นแนวทางในการปรับปรุงและเปลี่ยนแปลงตัวเอง อันจะทำให้ตัวเองกลายเป็นส่วนหนึ่งจากบรรดาผู้ที่บรรลุสู่ความสำเร็จและความรอดพ้นได้ตามที่ตนเองปรารถนา ซึ่งในที่นี้เราจะขอชี้ถึงบางส่วนของโองการเหล่านี้

 
การอิบาดะฮ์และการนมาซด้วยความนอบน้อมถ่อมตน

 
             ในตรรกะของคัมภีร์อัลกุรอาน การดำเนินชีวิตในโลกนี้ ใครก็ตามที่สามารถทำอิบาดะฮ์ (นมัสการ) และเคารพภักดีพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงทรงสูงส่งได้ด้วยความนอบน้อม เขาคือผู้ประสบความสำเร็จแล้วในทัศนะของพระผู้เป็นเจ้า บางคนแม้ในชีวิตเขาจะไม่ละทิ้งการนมาซและการอิบาดะฮ์ แต่การนมาซและการอิบาดะฮ์ของเขาขาดคุณลักษณะของความนอบน้อม การมีจิตมุ่งตรงต่อพระผู้เป็นเจ้าและความบริสุทธิ์ใจอย่างแท้จริงต่อพระองค์ ซึ่งทำให้การนมาซและการอิบาดะฮ์นั้นไม่ส่งผลใดๆ ต่อการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของตัวเขา

 
              คัมภีร์อัลกุรอานได้ชี้ให้เห็นถึงคุณลักษณะประการหนึ่งของบรรดาผู้ศรัทธา (มุอ์มิน) ที่ประสบความสำเร็จว่า คือความนอบน้อมในการนมาซ โดยกล่าวว่า

 
قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ
“แน่นอนบรรดาผู้ศรัทธาได้ประสบความสำเร็จแล้ว คือบรรดาผู้ที่พวกเขาเป็นผู้นอบน้อมถ่อมตนในการนมาซของพวกเขา” (1)

 
               คำว่า “คอชิอูน” มาจากคำว่า “คุชูอ์” หมายถึง สภาพของความนอบน้อมถ่อมตน ความมีจิตมุ่งตรงต่อพระผู้เป็นเจ้า และการรักษามารยาททั้งทางด้านร่างกายและจิตใจ

 
การหลีกห่างจากสิ่งไร้สาระ

 
            คัมภีร์อัลกุรอานได้กล่าวว่า

 
وَ الَّذينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ
“และบรรดาผู้ที่พวกเขาเป็นผู้ออกห่างจากเรื่องไร้สาระทั้งหลาย” (2)

 
             หนึ่งในอุปสรรคกีดขวางการพัฒนาการสู่ความสมบูรณ์ (กะมาล) การบรรลุสู่ความสำเร็จและความรอดพ้นของมนุษย์ คือการหมกมุ่นอยู่กับสิ่งต้องห้ามและเรื่องไร้สาระต่างๆ ใครก็ตามที่ในชีวิตของเขา ไม่สามารถแยกระหว่างการกระทำที่ดีงามและการกระทำที่ไร้สาระ และนำตัวเองออกห่างจากสิ่งไร้สาระและไม่ก่อประโยชน์แก่ชีวิตของตนเองได้แล้ว เขาก็ไม่อาจนำพาตนเองให้บรรลุสู่ความสำเร็จและการพัฒนาตนไปสู่ความสมบูรณ์ทางด้านจิตวิญญาณได้

 
           คำว่า “สิ่งไร้สาระ” นั้น ไม่ใช่แค่เพียงคำพูดและการกระทำที่ไร้สาระและไม่ก่อให้เกิดคุณประโยชน์เพียงเท่านั้น ทว่าแม้แต่ความคิดที่ไร้สาระและไร้แก่นสารที่ทำให้มนุษย์หมกมุ่นจนหลงลืมจากการรำลึกถึงพระเจ้าและการคิดใคร่ครวญในสิ่งที่สร้างสรรค์และก่อให้เกิดประโยชน์ ทั้งหมดล้วนอยู่ในความหมายของคำว่า “ลัฆว์” (สิ่งไร้สาระ) ทั้งสิ้น

 
การจ่ายซะกาต และการจัดสรรทรัพย์สินบางส่วนในทางของอัลลอฮ์

 
           คัมภีร์อัลกุรอานได้กล่าว่า

 
وَ الَّذينَ هُمْ لِلزَّكاةِ فاعِلُونَ
“และบรรดาผู้ที่พวกเขาเป็นผู้บริจาคซะกาต” (3)

 
            ในคำสอนของคัมภีร์อัลกุรอาน ใครก็ตามที่ในชีวิตของเขาได้จัดสรรส่วนแบ่งจากทรัพย์สินของเขา ให้เป็นทานซะกาตและเป็นปัจจัยในการช่วยเหลือปลดเปลื้องความทุกข์ยากของบรรดาผู้ที่ยากจนขัดสนในสังคม เขาจะเข้าอยู่ในหมู่ผู้ที่ประสบความสำเร็จและความผาสุกไพบูลย์

 
การรักนวลสงวนตัวและการรักษาพรหมจารี

 
            หนึ่งในปัจจัยสำคัญที่จะทำให้เราประสบความสำเร็จและเป็นผู้โชคดีในทัศนะของคำภีร์อัลกุรอาน นั้นก็คือ การรักนวลสงวนตัวและการหลีกเลี่ยงจากการละเมิดประเวณี พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่งได้ทรงตรัสในเรื่องนี้ว่า

 
وَالَّذينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ
“และบรรดาผู้ที่พวกเขาเป็นผู้รักษาอวัยวะพึงสงวนของพวกเขา” (4)

 
การระวังรักษาตักวา (ความยำเกรงและความสำรวมตนจากความชั่ว)

 
           การระวังรักษาตักวาหมายถึง การที่มนุษย์ผู้มีตักวาจะมีคุณลักษณะหนึ่งหรือสภาพหนึ่งเกิดขึ้นในตัวเขา ซึ่งจะช่วยยับยั้งเขาจากการทำความชั่วและการละเมิดฝ่าฝืนคำสั่งของพระผู้เป็นเจ้า และจะช่วยส่งเสริมเขาสู่การเชื่อฟังและการปฏิบัติตนเป็นบ่าวที่ดีของพระองค์ แน่นอนสภาพดังกล่าวนั้นต้องอาศัยการฝึกฝนและการข่มใจตัวเอง พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงตรัสถึงคุณลักษณะของการมีตักวาและผลบั้นปลายของมันว่า

 
اتَّقُوا اللَّهَ يا أُولِي الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
“จงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด โอ้ปวงผู้มีสติปัญญาเอ๋ย! เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความสำเร็จ” (5)

 
การสำนึกผิดและการหวนกลับสู่พระผู้เป็นเจ้า

 
           บางทีการดำเนินชีวิตโดยปราศจากความผิดบาปนั้นเป็นเรื่องที่ยากเย็นเข็ญใจยิ่ง แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์ ดังจะเห็นได้จากตัวอย่างของปวงศาสดา (อ.) และอะฮ์ลุลบัยติ์ (อ.) แต่กระนั้นก็ตาม หากบุคคลใดที่การดำเนินชีวิตทางโลกนี้ของเขาได้พลาดพลั้งและกระทำในสิ่งที่เป็นความผิดบาป เขาจะต้องไม่สิ้นหวังจากความเมตตาของพระผู้เป็นเจ้า ทั้งนี้เนื่องจากความสิ้นหวังดังกล่าวนั้นคือบาปที่ร้ายแรงที่สุด

 
إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ
“แท้จริงจะไม่สิ้นหวังจากความเมตตาของอัลลอฮ์ นอกจากหมู่ชนผู้ปฏิเสธ” (6)

 
         และในคำสอนของคัมภีร์อัลกุรอาน บุคคลที่สำนึกผิด ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตัวเองและหวนกลับมาสู่พระผู้เป็นเจ้านั้น เขาคือผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างแท้จริง

 
وتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَميعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون
“และพวกเจ้าจงกลับเนื้อกลับตัวมาสู่อัลลอฮ์โดยพร้อมเพียงกันเถิด โอ้ปวงผู้ศรัทธาเอ๋ย เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ประสบความสำเร็จ” (7)

 
เดือนรอมฎอนเดือนแห่งการเตาบะฮ์

 
         ท่านอายะตุลลอฮ์อะลีคอเมเนอี ได้กล่าวในสุนทโรวาทของท่านในช่วงไม่กี่วันมานี้ว่า : เดือนรอมฎอน ถูกเรียกว่า “มุบาร็อก” (เดือนอันจำเริญ) เหตุผลของความจำเริญของเดือนนี้ เนื่องจากว่ามันคือทางรอดพ้นจากไฟนรก และหนทางแห่งความสำเร็จในการเข้าสู่สวรรค์ โดยที่ในบทดุอาอ์ประจำวันของเดือนรอมฎอนเองได้กล่าวว่า

 
وَ هذا شَهرُ العِتقِ مِنَ النّارِ وَ الفَوزِ بِالجَنَّة
“และเดือนนี้คือเดือนของการปลดปล่อยจากไฟนรก และความสำเร็จในการได้รับสวรรค์” (8)

 
         และท่านยังได้ชี้ถึงการใช้โอกาสจากเดือนอันจำเริญนี้ในการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตัวเอง และการเตาบะฮ์ (การสารภาพผิดและการกลับเนื้อกลับตัว) พร้อมกันนั้น ท่านกล่าวว่า : ในดุอาอ์อีกบทหนึ่งได้กล่าวว่า

 
وَ هذا شَهرُ اِلانابَةِ وَ هذا شَهرُ التَّوبَة
“เดือนนี้คือเดือนแห่งการหวนกลับ และเดือนนี้คือเดือนแห่งการกลับเนื้อกลับตัว (เตาบะฮ์)” (9)

 
         ดังนั้นหวังเป็นอย่างยิ่งว่า เดือนรอมฎอนในปีนี้ จะเป็นเดือนแห่งการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตัวเองของพวกเราทุกคน เดือนแห่งการย้อนกลับสู่พระผู้เป็นเจ้า และเป็นเดือนที่เราจะบรรลุสู่ความเป็นบ่าวของพระองค์ที่ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริงในชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชีวิตทางด้านจิตวิญญาณและปรโลก

 
แหล่งอ้างอิง :

 
(1) อัลกุรอานบท อัลมุอ์มินูน โองการที่ 1 -2

 
(2) อัลกุรอานบท อัลอัลมุอ์มินูน โองการที่ 3

 
(3) อัลกุรอานบท อัลอัลมุอ์มินูน โองการที่ 4

 
(4) อัลกุรอานบท อัลอัลมุอ์มินูน โองการที่ 5

 
(5) อัลกุรอานบท อัลมาอิดะฮ์ โองการที่ 100

 
(6) อัลกุรอานบท อัลยูซุฟ โองการที่ 87

 
(7) อัลกุรอานบท อัลอันนูร โองการที่ 31

 
(8) อิกบาลุลอะอ์มาล, เล่มที่ 1, หน้าที่ 90

 
(9) อิกบาลุลอะอ์มาล, เล่มที่ 1, หน้าที่ 25

 
ที่มา : คูฏบะฮ์นมาซวันศุกร์ มัสยิดซอฮิบุซซะมาน (อ.) จ.ปทุมธานี, วันที่ 11 กรกฎาคม 2557

0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

latest article

ท่านหญิงซัยนับ (อ.) ...
วันสำคัญในเดือนรอบีอุลเอาวัล
อะไรคือมุบาฮะละฮ์?
...
อรรถาธิบายซูเราะฮ์ อัลฆอชิยะฮ์
...
รอมฎอนคือเดือนแห่งอัลกุรอาน
...
ความสำคัญของบิสมิลลาฮ์ ...
...

 
user comment