سحر

سحر در لغت به معناى فريب دادن، جادو كردن، ربودن دل، باطل را به صورت حق جلوه دادن، فساد و تباهى آمده است.

اين علم در زمان موسى‏بن‏عمران در اوج خود قرار داشت تا جائى كه ساحران آن زمان قاطعانه به فرعون وعده دادند ما در مبارزه با موسى يقيناً به پيروزى دست خواهيم يافت.

و در زمان سليمان بخصوص در شهر بابل رواج دوباره پيدا كرد تا جائى كه به دست شياطين و شاگردانشان به عنوان ابزارى مؤثر بر ضد مردم به كار گرفته شد.

صاحب الميزان درباره علم سحر و علومى كه هم‏مرز يا در پايه علم سحر است مى‏نويسد:

علومى كه از عجائب و غرائب آثار بحث مى‏كند بسيار است، بطورى كه نمى‏توان در تقسيم آنها ضابطه‏اى كلى دست داد، لذا در اين بحث معروف‏ترين آنها را كه در ميان متخصصين آنها شهرت دارد نام مى‏بريم:

1- يكى از آنها علم سيمياست، كه موضوع بحثش هماهنگ ساختن و خلط كردن قواى ارادى با قواى مخصوص مادى است، و ثمره‏اش براى دست‏يابى و تحصيل قدرت در تصرفات عجيب و غريب در امور طبيعى كه يكى از اقسام آن تصرف در خيال مردم است، كه آن را سحر ديدگان مى‏نامند، و اين فن از تمامى فنون سحر مسلم‏تر و صادق‏تر است.

2- علم ليمياست، كه از كيفيت تاثيرهاى ارادى در صورت اتصالش با ارواح قوى و عالى بحث مى‏كند، كه مثلًا اگر اراده من متصل و مربوط شد با ارواحى كه موكل ستارگان‏اند چه حوادثى مى‏توانم پديد آورم؟ و يا اگر اراده من متصل شد به ارواحى كه موكل بر حوادث‏اند. و بتوانم آن ارواح را مسخر خود كنم و يا اگر اراده‏ام متصل با اجنه شد و توانستم آنان را مسخر خود كنم و از آنان كمك بگيرم چه كارهائى مى‏توانم انجام دهم؟ كه اين علم را علم تسخيرات نيز مى‏گويند.

3- سوم علم هيميا، كه در تركيب قواى عالم بالا با عناصر عالم پائين بحث مى‏كند تا از اين راه به تأثيرهاى عجيبى دست يابد و آن را علم طلسمات نيز مى‏گويند. چون كواكب و اوضاع آسمانى با حوادث مادى زمين ارتباط دارند، همان طورى كه عناصر و مركبات و كيفيات طبيعى آنها اينطورند.

پس اگر اشكال و يا بگو نقشه آسمانى كه مناسب با حادثه‏اى از حوادث است با صورت و شكل مادى آن حادثه تركيب شود آن حادثه پديد مى‏آيد، مثلًا اگر بتوانيم در اين علم به آن شكل آسمانى كه مناسب با مردن فلان شخص يا زنده ماندنش و يا باقى ماندن فلان چيز مناسب است، با شكل و صورت خود اين نامبرده‏ها تركيب كنيم منظور ما حاصل مى‏شود، يعنى اولى مى‏ميرد، دومى زنده مى‏ماند، و سومى بقا مى‏يابد و اين معناى طلسم است.

4- علم ريميا است و آن علمى است كه از استخدام قواى مادى بحث مى‏كند تا به آثار عجيب آنها دست يابد به طورى كه در حس بيننده آثار خارق‏العاده‏اى در آيد و اين را شعبده هم مى‏گويند.

آموختن اين علوم براى زيان زدن به مردم چه زيان به جسم و جانشان چه زيان به آبرو و مالشان از ديدگاه اسلام حرام قطعى و گناه دست‏اندركارش مساوى با كفر است.