موضع‏گيرى دين در برابر گناه

 سيدى از بنى هاشم گنهكار حرفه‏اى بود . مأمون نزد وجود مبارك حضرت رضا عليه السلام گلايه كرد و مى‏خواست حضرت را برنجاند . با لحن بدى گفت : او كه از خانواده و اقوام و هم خون شما است ، ببينيد چه مى‏كند ؟

 امام هشتم عليه السلام به آن گناهكار پيغام دادند كه بيايد ، او را در جلسه‏اى عمومى كه مأمون و ديگران باشند آوردند . حضرت به او فرمودند : آيا حرفهاى بقّالهاى كوفه تو را مغرور ساخته است ؟ واقعاً فكر كرده‏اى كه به خاطر وابستگى به بنى‏هاشم و اهل‏بيت ، خدا در روز قيامت ، در حالى كه عرق مى‏خورى ، قمار مى‏كنى ، مال مردم را مى‏برى و بدمستى مى‏كنى ، به خاطر اين كه جزء بنى‏هاشم هستى ، تو را در بهشت كنار ما جا مى‏دهد ؟ يعنى تمام زحمات علمى و عبادتى و هدايتى ما بر باد است ؟ تو به بهشت بروى و موسى بن جعفر نيز به بهشت برود ؟ و مزد بندگى هر دوى ما بهشت باشد ؟ و تو به مزد عرق خورى و چاقوكشى به بهشت بروى ؟ اگر اين گونه فكر كرده‏اى ، خيلى منحرف هستى .(405)

 آيات و رواياتى كه خوانده مى‏شود دقت بفرماييد ، موضع‏گيرى خدا و ائمه عليهم السلام در هيچ كجاى زندگى انسان شديدتر و تندتر از موضع‏گيرى‏هايشان در مسأله گناه نيست .