اين كه خدا در قرآن مجيد مى فرمايد :
»فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَ زِينُهُ «
منظور خدا از اعمال سنگين ، اعمالى است كه واقعاً ارزش معنوى ، الهى و ملكوتى دارند . خداوند متعال به او نعمت آبرو داده است ، مردم به خاطر آبرويى كه در نزد خدا دارد ، به او خيلى احترام مى كنند ، او نيز آبروى خود را در حلّ مشكلات مردم و بازكردن گره از كار آنها خرج مى كند . اين همان عمل سنگين و »ثَقُلَتْ مَوَ زِينُهُ « است .
يا خداوند به او نعمت مال و ثروت داده است ، او نيز به اندازه شأن خود و خانواده اش مال را مصرف مى كند . به فرموده پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله از ثروتش چهار گونه استفاده مى كند : خانه ، مركب ، خوراك ، پوشاك و هر چه كه به اين چهار مسأله مربوط است ، به زندگى او نيز مربوط است : دامادى فرزند ، عروسى دختر ، سفر زيارتى و سياحتى . بعد مى بيند كه از اموال خود اضافه دارد ؛ يعنى خانه ، مركب ، خوراك و پوشاكش تأمين است ، سياحت و زيارت رفته است ، باز خيلى اضافه دارد . اين اضافه را به مدرسه ، درمانگاه ، حلّ مشكل مردم ، ساختن پل و جاده و كارهاى خير ديگر اختصاص مى دهد . اين عمل جزء » ثَقُلَتْ مَوَ زِينُهُ « است .
منبع : پایگاه عرفان