آيه نخست در سوره مباركه زلزال است كه مجموعه سوره درباره اوضاع قيامت است :
» يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْاْ أَعْمَلَهُمْ «
روزى است كه مردم گروه گروه از قبرها بيرون مى آيند و وارد محشر مى شوند ، براى چه ؟ » لِّيُرَوْاْ أَعْمَلَهُمْ « تا اعمال خود را ببينند . نه جزاى آن را بگيرند . اينجا بحث پاداش ، جريمه ، ثواب و جايزه مطرح نيست .
چه مقدار از اعمال خود را مشاهده مى كنند ؟ آيا نمونه اى را به آنها نشان مى دهند ؟ يا اعمال يك روز يا يك هفته آنها را ؟ نه ، خدا مى فرمايد :
» فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ «
كسى كه كار خيرى به وزن دانه اى ارزن انجام داده است ، در قيامت آن را مى بيند ،
» وَ مَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ «
كسى كه به اندازه وزن دانه اى ارزن زشتى انجام داده باشد نيز آن را مى بيند .
منبع : پایگاه عرفان