گروه بلا دیدگان

الف: انبیاء الهی و ائمه طاهرین علیهم السلام

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید:

گروه اول که بلاها به سوی آنها جریان پیدا می‌کند از بهترین و با ارزش‌ترین بندگان پروردگار، انبیاء الهی و ائمه طاهرین هستند. کسی تصور نکند چون اراده خدا این است که اگر کسی متدین واهل عبادت باشد و حلال و حرام خدا را رعایت کند پس پروردگار عالم بلایی به او نمی دهد. هرکه ایمان او ضعیف‌ تر و عمل او کمتر باشد، رویکرد بلا به او کمتر است، یعنی خدا از او با بلا پذیرایی نمی کند، زیرا بلا دارای منفعت است، انسان باید از خود لیاقت نشان دهد که این منفعت‌ها را به او عطا کنند.

در قرآن مجید بیان شده است با امتحانات به انسان سخت می‌گذرد ولی وقتی آگاه به عمق ومنافع بلاها باشد سختی را می‌شکند و به راحتی قبول می‌کند.

امیرالمؤمنین علیه السلام، سخنرانی می‌کردند، کسی بلند شد وگفت: من گرفتار هستم. امام فرمود: چند تا بلا دیده ای؟ گفت: یک بلاء، امام فرمود: اما من به تعداد موهای حیوانات وسنگریزه‌ بیابانها بلادیده ام . 

علی زیر این همه بار بلاها و تلخی‌ها چقدر عاشقانه کنارخدا ایستاده است، صبر وتحمل کرد.

امیر المومنین علیه السلام می‌فرماید: بعد از مرگ پیامبر تا کوفه بیست و پنج سال صبرو تحمل کردم، زبان گله باز نکردم، صبر کردم، اما مردم! می‌دانید چگونه صبر کردم؟ مانند کسی که استخوان تیز در غضروف گلویش گیر کرده بود نه بیرون می‌آمد نه پایین می‌رفت، مانند کسی که تیغ تیز در چشم فرو کردند و نمی‌توانست دربیاورد.

دست حضرت را بستند، ولی علی با معاویه نساخت که جنگ صفین را تحمل نکند، با بصره‌ای‌ها و شترسواران نساخت که جمل را تحمل نکند، با خوارج نساخت که جنگ نهروان را به او تحمیل نکنند.

ولی می‌دانید این بلاها و مشکلات چقدر به درجات امیر المؤمنین علیه السلام افزود. درگروه اول حضرت ابراهیم، نوح، عیسی، ایوب، عیسی، دانیال قراردارند که گاهی آنان را درچاه می انداختند و از سنگ پر می کردند، گاهی با اره نصف می کردند، ولی با دشمن نمی توانستند توافق کنند. درصورتی دین اجازه می‌دهد با دشمن توافق کنند که توافق منجر به مخالفت با پروردگار نشود.

ب: مؤمنان

اما گروه دوم اهل بلا مؤمنان هستند، چون از نظر ایمان و اخلاق و عمل به انبیاء نزدیک ترند. سهم آنان از مشکلات و تحریم وگرانی و کمبود بیشتر است. تکلیف ما درمقابل مشکلات مثل انبیای خداست، نباید برای بیرون رفتن از زیر بار مشکلات با مسائل یا افرادی بسازیم که نتیجه‌اش مخالفت با پروردگار است بلکه باید مشکل را تحمل کرد.

امام صادق علیه السلام می فرماید: در قیامت به کسی که زیاد بلا کشیده پاداشی نشان می‌دهند و می‌گویند این پاداش توست. هرچه فکر می‌کند این پاداش با نمازها و روزه‌ها ، عبادت‌ها وکار های خیر من سازگارنیست، تعجب می‌کند، می‌گوید: من فکر نمی‌کنم این پاداش برای من باشد، این پاداش شبیه پاداش انبیا و ائمه طاهرین است. فرشتگان به او می‌گویند: این پاداش برای نمازها و روزه‌های تو نیست، این پاداش برای تحمل و صبری است که در برابر مشکلات کردی. او می‌گوید که ای کاش از ولادت تا مرگ من را در دریای سختی‌ها و مشکلات می‌انداختی.  لحظه به لحظه اگر نتیجه درخت مشکلات را دردنیا می‌دیدیم بیشتر مشکلات را تحمل می‌کردیم.

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله می‌فرماید: آخرین مشکل ورنجی که مومن در دنیا می‌ بیند مرگ است، البته گاهی مرگ ‌ها هم رنج ندارد، ولی آخرین مشکل و رنج مرگ است، آخرین راحتی مردم بی‌دین هم مرگ آنان است، ولی بعد از مرگ عذاب ‌ها و رنج‌های دوزخی شروع می‌شود. [9]