پرسشها و پاسخها، ص: 158

رجوع كند تا بيابد كه او در دو راهی خوب و بد قدرت تصميم گيری دارد و با در نظر گرفتن محاسبات عقلی يكی از دو طرف را برمی گزيند، به گفته مولوی:

امّا هدف از مهلت دادن، اتمام حجّت بر آن ها، آزمايش مؤمنان و يا افزايش گناهان كسانی كه تمام راه های بازگشت را به روی خود بسته اند می باشد. قانون خداوند اين نيست كه هركس را كه كار خلاف كرد فوراً به سزايش برساند. همان گونه كه در قرآن كريم می خوانيم:

«وَ جَعَلْنا لِمَهْلِكِهِمْ مَوْعِداً» «1».

و برای هلاكتشان وقتی معلوم مقرّر نموديم.

«فَمَهِّلِ الْكافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْداً» «2».

پس كافران را مهلت ده و مدت اندكی آنان را در اين حالی كه هستند، واگذار.

«إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً» «3».

جز اين نيست كه مهلتشان می دهيم تا بر گناه خود بيفزايند.

______________________________
(1) كهف (18): 59.

(2) طارق (86): 17.

(3) آل عمران (3): 178.