پرسشها و پاسخها، ص: 372

و اظهار ارادت به امامزاده ها و بوسيدن ضريح آن ها يكی از نشانه های محبّت و اظهار ارادت به پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله است و نه تنها شرك نيست، بلكه يكی از شيوه های ابراز محبّت و گرامی داشتن مقام و منزلت آنان است.

و محبّت به پيامبر و عترت پاكش و خاندان بزرگوارش نيمی از ايمان و بلكه تمام ايمان است.

بسياری از بزرگان دين، بوسيدن قبر يا ضريح را از آداب زيارت برشمرده اند به عنوان نمونه مرحوم سيّد بن طاووس درباره زيارت امام هادی عليه السلام می فرمايد: «ثُمَّ قَبِّل ضَريحَه وَضَعْ خدَّك الْايْمَنِ عَلَيْهِ ثُمَّ الْايْسَرِ وقُل...» «1» وشيخ مفيد رحمه الله درباره زيارت مخصوص امام حسين عليه السلام در نيمه ماه رجب كه به غفيله ناميده شده می فرمايد: «... ثمّ قَبِّل الضَّريحَ وتَوَجَّهْ إلی عَليِّ بْنِ الْحُسَين عليه السلام وزُرْه» «2» بنابراين بوسيدن ضريح نشانه عشق و محبت به اوليای الهی است و الّا خود سنگ و چوب و... ارزشی ندارد اما از آن جهت كه منسوب به امام معصوم يا فرزندان آنان است برای زائر ارزش و احترام پيدا می كند.

و اين عمل ريشه قرآنی و روايی هم دارد مانند:

1- تبرّك جستن و استشفا به پيراهن حضرت يوسف توسط پدربزرگوارش و بازيافتن بينايی چشم كه در قرآن بيان شده است «3».

______________________________
(1) امالی، شيخ صدوق: 274، حديث 9.

(2) بحار الانوار: 99/ 65، باب 6، همين عبارت در مورد زيارت مولی علی عليه السلام نيز آمده است، بلد الامين: 294، سپس ضريح را ببوس و طرف راست صورتت را بر ضريح بگذار. سپس طرف چپ را و بگو...

(3) سپس ضريح را ببوس و رو به علی بن الحسين عليه السلام كرده او را زيارت كن.