ترجمه قرآن كريم، ص: 39
موقعيتی بر شما واجب است ] آنان را [از مال خود] بهره ای شايسته دهيد؛ توانگر به اندازه خويش، و تنگدست به اندازه خويش كه اين حقّی لازم بر عهده نيكوكاران است.
و اگر آنان را پيش از آميزش جنسی طلاق دهيد، در حالی كه برای آنان مهری تعيين كرده ايد، پس [بر شما واجب است ] نصف آنچه تعيين كرده ايد [به آنان بپردازيد]، مگر آنكه خود آنان يا كسی كه پيوند ازدواج به دست اوست [مانند ولی يا وكيل ] آن را ببخشند. و گذشت شما [كه تمام مهريه را به زن بپردازيد،] به پرهيزكاری نزديك تر است. و فزون بخشی و نيكوكاری را در ميان خودتان فراموش نكنيد كه خدا به آنچه انجام می دهيد بيناست.
بر همه نمازها و به ويژه نماز ميانه [كه بر اساس پاره ای از روايات، نماز ظهر است ] محافظت كنيد، و [هنگام عبادت ] فروتنانه برای خدا قيام كنيد.
پس اگر [از دشمن يا حيوانات درنده يا خطر ديگر] ترس داشتيد، [نماز را] پياده يا سواره بخوانيد و هنگامی كه امنيت يافتيد، خدا را [با خواندن نماز] ياد كنيد، نمازی كه آن را در ضمن ساير برنامه های دينی كه دانای به آنها نبوديد، به شما آموخت.
از شما كسانی كه مرگشان نزديك می شود، و همسرانی به جا می گذارند، بايد برای همسرانشان وصيت كنند كه آنان را تا يك سال بدون بيرون كردن از خانه از هزينه زندگی بهره مند سازند. پس اگر [به اختيار خود] بيرون رفتند، در آنچه نسبت به خود [از ازدواج يا انتخاب شغل ] به طور شايسته انجام دهند، بر شما [وارثان ميّت به سبب نپرداختن هزينه زندگی آنان ] گناهی نيست؛ و خدا توانای شكست ناپذير و حكيم است.
و [سزاوار است از سوی شوهران ] به صورتی شايسته، كالا و وسايل زندگی به زنان طلاق داده شده پرداخت شود كه اين حقّی لازم بر عهده پرهيزكاران است.
اين گونه خدا آياتش را برای شما بيان می كند كه بينديشيد.
آيا به داستان