ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1007

حرارت و سردی ات از دوزخ است، اگر به خدای اعظم ايمان آورده باشی، از فلان پسر فلان گوشت مخور، و خون ممك، و استخوان لاغر مكن، و بر او غمی مشوران، و بر او سردردی به هيجان نياور، و از مويش و پوستش، و گوشتش و خونش به كسی كه گمان كرده با خدا معبود ديگری هست منتقل شو، معبودی جز او نيست، منزّه و برتر است از آنچه شريكش سازند و بعد از عمّا يشركون اسم يك نفر از اهل كتاب، يا يكی از دشمنان خدا را بنويسد. 7- برای تب بنويسد، و به بازوی راست تب دار ببندد. به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگی است ستايش خدا را پروردگار جهانيان ... تا آخر سوره، به نام خدا و به خدا، پناه می برم به همه كلمات كامل خدا، كه از آنها نمی گذرد نيكوكار و بدكار از شرّ آنچه آفريد و پديد آورد، و خلق كرد، و از شرّ خزنده و گزنده و هر بدانديش و چشم زخم، و از شرّ پيش آمدهای شب و روز، و از شرّ بدكاران عرب و عجم، و از شرّ بدكاران جنّ و انس، و از شرّ شيطان و دامش، و از شرّ هر صاحب شتری، و از شرّ هر جنبنده ای، كه مهار اختيارش به دست اوست، به درستی كه پروردگارم بر راه استوار است، پروردگارا بر تو توكّل نموديم، و به سوی تو باز آمديم، و بازگشت به سوی توست، ای آتش بر ابراهيم سرد و سلام باش، او را به نيرنگ قصد كردند، پس ايشان را از زيانكارترين قرار داديم، بر فلان فرزند فلان سرد و بی گزند شو، پروردگارا اگر فراموش كرديم، يا خطا نموديم از ما بازخواست مكن ... تا آخر سوره بقره خدا مرا بس است، معبودی جز او نيست، پس او را وكيل گير، و بر زنده ای كه نمی ميرد توكّل نما،