چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 144

گرگ او را خورد. حضرت يعقوب عليه السلام فرمود: نه، گرگ او را نخورد،

«بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ» «1»

بلكه شما فريب خورديد.

در مورد سراب، در سوره مباركه نور می فرمايد: زندگی كافران و بريدگان از خدا:

«كَسَرابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ ماءً» «2»

مانند سرابی در بيابان و كوير گرم است كه شخص تشنه از دور آن را آب می پندارد. در حالی كه قطره آبی نيز وجود ندارد، فقط نمايشی از آب را می بيند.

اين ها از زندگی نمايش های توخالی را می بينند و حقيقت را نمی بينند.

اما درباره خيال در بسياری از آيات، از جمله در سوره مباركه اسراء می فرمايد:

«قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمالًا» «3»

حبيب من! به مردم بگو، شما را به گروهی كه از نظر كار، عمل و زندگی به بدترين خسارت گرفتار شده اند، خبر بدهم؟

«الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا»

آنها كسانی هستند كه در دنيا خيلی زحمت كشيدند، اما تمام زحمت آنها نابود شد؛ چون وقتی وارد قيامت می شوند، فقط با گوشت، پوست و استخوان وارد قيامت می شوند. هيچ چيز ديگر ندارند. اين گوشت، پوست و استخوان و خونِ نجس كه در آن بازار قيامت قابل خريدن نيست. زحمت كشيده اند، كار كرده اند، اما

______________________________
(1)- يوسف (12): 18؛ «بلكه نفس شما كاری [زشت را] در نظرتان آراست [تا انجامش بر شما آسان شود].»

(2)- نور (24): 39؛ «مانند سرابی در بيابانی مسطّح و صاف است كه تشنه، آن را [از دور] آب می پندارد.»

(3)- كهف (18): 103؛ «آيا شما را از زيانكارترين مردم از جهت عمل آگاه كنم؟»