حلال و حرام مالی، ص: 525

هم ديگر هستند، هم ديگر را می بينند، با هم ديگر روبه رو می شوند، شما ممكن است به قدری از تقوا برخوردار باشيد كه حاضر نشويد به اندازه يك خلال دندان به مالی كسی ضربه بزنيد، اگر هم به شما بگويند: چرا حاضر نيستيد به اندازه يك خلال دندان به مال كسی ضربه بزنيد، جواب بدهيد كه از قيامت و آخرت می ترسم، چون اين آيه را قبول دارم كه پروردگار می فرمايد:

«وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ» «1»

ابوذر می گويد: يك شب تا صبح پيغمبر عظيم الشأن اسلام از ناراحتی بيدار ماندند. با آن اخلاق خوشی كه پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله داشتند، آن شب تبسم بر لب های مبارك ايشان نقش نبست. ابوذر می گويد: من اول مغرب وقتی ناراحتی را در چهره پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله ديدم به خودم اجازه ندادم بپرسم كه چه شده است. ولی فردا صبح، بعد از نماز، شادی را در چهره ايشان ديدم، عرض كردم: علت ناراحتی ديشب شما چه بود و امروز چرا خوشحال شده ايد؟

پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله فرمود: ابوذر، ديشب دو درهم از بيت المال پيش من مانده بود، من موردی را برای خرج اين دو درهم نيافتم. تا صبح بيدار ماندم و در اين فكر بودم كه اگر ملك الموت مأموريت پيدا كند كه جانم را بگيرد، از او بخواهم دست نگاه دارد تا من اين دو درهم كه از بيت المال است را به مردم برگردانم، نخوابيدم كه مبادا ملك الموت در خواب مرا قبض روح كند، و حالا موردش را پيدا كردم و خرج نمودم، الان شادی من از اين روست كه زير بار دين اين دو درهم نيستم. «2»

______________________________
(1)- زلزله (99): 8؛ «و هركس هم وزن ذره ای بدی كند، آن بدی را ببيند.»

(2)- تفسير القمي: 1/ 54؛ تفسير نور الثقلين: 1/ 69، سوره بقره (2): آيات 84 الی 88؛ «فقال أبو ذر: اما تذكر انا و أنت قد دخلنا علی رسول الله صلی الله عليه و آله عشاء فرأيناه كئيبا حزينا فسلمنا عليه، فلم يرد علينا السلام، فلما أصبحنا اتيناه فرأيناه ضاحكا مستبشرا فقلنا له: ب آبائنا و أمهاتنا دخلنا عليك البارحة فرأيناك كئيبا حزينا ثم عدنا إليك اليوم فرأيناك ضاحكا مستبشرا؟ فقال: نعم كان قد بقي عندي من في ء المسلمين اربعة دنانير، لم أكن قسمتها و خفت أن يدركني الموت و هو عندي و قد قسمتها اليوم فاسترحت منها.»