صبر از ديدگاه اسلام، ص: 141

و شركت در مجالس معصيت، رشته های انسانيت در آنها خشك شده است و ديگر

مادر نيستند و نمی توانند مادر باشند.

فداكارتر از مادر- با حفظ حيثيت مادری- و دلسوزتر از پدر- با حفظ حيثيت پدری- وجود ندارد. ممكن است مردی ازدواج كرده، بچه دار شده، ولی پست، بی مايه و لا ابالی است و هيچ رحمی به فرزندان خود نداشته باشد. او پدر نيست، بلكه اين شمری كوچك، در كربلای خانه است. اسلام چنين پدران و مادرانی را لعنت كرده است. «1» پدر؛ يعنی كانون دلسوزی، خيرخواهی، صبر و تحمل برای تأمين معيشت خانواده. عمری عرق می ريزد، از آبرو مايه می گذارد و از بدن هزينه می كند، سرما و گرما را می چشد، رنج ها را به خود می خرد، فريادها، ناسزاها، فحش هايی كه در فضای كسب هست تحمل می كند، دغدغه های تربيت فرزندان را به جان می خرد، برای اين كه فرزندانش راحت زندگی كنند و خوشبخت شوند، اما در روز درماندگی پدر و مادر، بچه ها با محلی قرار داد ببندند و هر دو را دور بياندازند. اين چه جنايتی است كه غرب به شما تحميل كرده است؟

در همين سيمای جمهوری اسلامی ايران، گاهی گزارشگر به آسايشگاه می رود و با اين مردان بزرگوار و زنان پاكدامن از كار افتاده مصاحبه می كند، آنها به پهنای صورت اشك می ريزند كه اگر بچه های ما، ما را می بينند، به ما سری بزنند. آيا اسلام اين وضع را قبول دارد؟ اگر قبول دارد كه بايد بگوييم اسلام دين خشونت و بی مهری است.

اما ما هيچ مكتبی را در عالم برتر از مكتب اسلام و فرهنگ تشيع در عشق، مهر و محبت نداريم. اين فرهنگ، مستقيما فرهنگ حق است و معلّم اين فرهنگ نيز پيغمبر صلی الله عليه وآله و معصومين عليهم السلام هستند. آنها به ما گفته اند كه: لحظه به لحظه نگاه كردن

______________________________
(1)- الكافی: 4/ 12، باب كفايه العيال و التوسع عليهم، حديث 9؛ «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه وآله: مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَلْقَی كَلَّهُ عَلَی النَّاسِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ يَعُولُ»

رسول اكرم صلی الله عليه وآله فرموده است: رانده و مطرود درگاه الهی است كسی كه بار زندگی خود را بر دوش دگران بيفكند و از دسترنج مردم امرار معاش نمايد. ملعون است ملعون است كسی كه زن و فرزند خود را بدون هزينه زندگی و مخارج واگذارد.