عبرت های روزگار، ص: 178

گشوده است، و از هر كدام كه بخواهد، بی حساب، ورود می يابد.

آری، خدا می داند كه عشق علی، در پيشگاه خداوندِ اعْلی تا كجا پربهاست!

اگر كه عرصه عالَم پر از علی گردد

يكی به علم و شجاعت چون مرتضی نشود

جهان اگرچه ز موسی و چوب خالی نيست

يكی كليم نگردد، يكی عصا نشود «1» «الا وَمَنْ احَبَّ عَلِياً اعْطاهُ اللَّه كِتابَه بِيَميْنِه وحاسَبَهُ حِسابَ الْانْبياء»

آگاه باشيد! كسی كه شيدا و دلداده علی است، به روز قيامت، كارنامه كردارش، به نشان قبول، به دست راست می سپارند، و با وی همان می كنند، كه با انبيا و پيامبران پاكباز الهی خواهند نمود.

روزی كه كس از كس نكند هيچ حمايت

ما و در سالار جهان شاه ولايت «2» «الا وَمَن احَبَّ عَلِياً هَوَّنَ اللَّه عَلَيه سَكَراتِ الْمَوت»

آگاه باشيد! كه خداوند مرگ را برای عاشقان علی نرم و آسان می خواهد.

گر بخواهد مرگ هم شيرين شود

خار و نِشتر نرگس و نسرين شود «3» امام صادق عليه السلام می فرمود: ملك الموت گلی از بوستان بهشت با خود به همراه دارد، و به دست مومن می سپارد، و به محض آنكه می بويد، به بهشت خداوند وارد می شود.

و چرا شيعه تلخ بميرد، حال آنكه در طول حيات خويش تلخی ها را يكی از پس ديگری جهت تحصيل رضای خداوند سر كشيد.

______________________________
(1) شيخ احمد، جام، متوفی، 536.

(2) داوری شيرازی، متوفی 1283.

(3) مثنوی معنوی، دفتر سوم، بيت 1424.