نسيم رحمت، ص: 364
«حاصِلُ المَعاصِی التَّلَف» «1»
توصيه شيطان
اساساً گناه فرمان و توصيه و خواست شيطان است، و كسی كه فرمانبردار شيطان باشد در حقيقت او را به ولايت و سرپرستی خود خواسته است. و اين، چه زيان و خسارت آشكاری است كه آدمی خدا را كنار زده و شيطان را برگزيند.
«وَمَن يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيّاً مِن دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَاناً مُبِيناً» «2»
در مكه، كسی به نام عُقبه، پيامبر را به همراه جمعی دعوت نمود، و پيامبر نيز اجابت كرد، وقت نهار شد و سفره را گشودند، اما پيامبر بر سفره ننشست، عقبه پرسيد: چرا؟ فرمود: شما بت پرست بوده و من بر سفره بت پرستان نمی نشينم.
و اين خود يك پيامب است برای آنان كه پيامبر را الگوی مرام و منش خود می دانند.
«لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» «3»
نود و نه درصد مجالس عقد و عروسی كه در اين روزگار ما برگزار می شود آلوده به انواع محرمات الهی است، پس نبايد شركت نمود.
پاره ای می گويند: اگر شركت نكنيم آبرويمان خواهد رفت!
بر فرض كه چنين باشد آيا پيش مردم آبرو بايد داشت، اما پيش خدا نه؟!
آيا از اقوام و بستگان و خويشان و نزديكان خويش خجالت كشيده و حكم خدا را پايمال می كنيد؟ زَهِی خسارت!
عقبه گفت برای من بسيار دشوار و سنگين است كه شما در خانه ما باشيد و سفره نيز گشاده باشد، اما شما در كنار آن نباشيد.
پيامبر صلی الله عليه و آله فرمود: اين دشوار را می توان آسان نمود، به شرط آنكه تسليم خدا شده و اسلام آوری. و عقبه نيز پذيرفت. و مسلمان شد. و مسلمان شدن وی به
______________________________ (1) غرر الحكم و درر الكلم، آمدی، 3/ 407.
(2) نساء/ 119.
(3) احزاب/ 21.