.jpg)
.jpg)
نسيم رحمت، ص: 237
آيا شما ديدار مرا دوست می داريد؟
«فَيَقُولُونَ نَعَمْ يا رَبّ»
می گويند: پروردگارا! همگی، دوست داريم، ولی خود به دست خويش از دربار رحمت تو دور شده ايم.
«فَيَقُولُ اللَّه تَعالی وَلِمَ»
خداوند می پرسد با اينهمه آلودگی و تيرگی چگونه دوستدار ديدار من هستيد؟!
و آنها می گويند: ما به گذشت تو اميد بسته ايم.
خطاب می رسد: حال كه به رحمت من اميدوار هستيد من نيز رحمت خويش را بر شما واجب نمودم.
