و به كسى رحمت مىفرستى كه در بارگاه تو ترس او از طمعش افزون است و به كسى تفضل فرمودهاى كه نوميديش از نجات سختتر است از اميد او نه آن ياس و نااميدى يا طمع به تو از مغرورى به طاعت بلكه از آن جهت دم نوميدى مىزند كه طاعت او كم است و خطيئاتش زياد است و بهانههايش ضعيف و گناهان بسيار،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.