به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
بگو: حقیقت این است که خداوند، یگانۀ بیهمتاست
(١)
خداوندی که [از همۀ موجودات] بینیاز [و مرجع و ملجأ همۀ نیازمندان جهانِ هستی] است
(٢)
چیزی را نزاده، و زاییده نشده است
(٣)
و اَحدی [در ذات و صفات و افعال،] همتا و مساوی او نیست
(٤)
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
بگو: پناه میبرم به پروردگارِ سپیدهدم
(١)
از زیان هر مخلوقی
(٢)
و از زیان شب، زمانی که [تاریکیاش] درآید و فراگیر شود
(٣)
و از زیان نفوس افسونگری که [با ترفند و زبان بازی و حیلههای گوناگون] در تصمیمها و ارادهها میدمند [و نهایتاً امور مردم را دچار مشکل کرده، و نظام حیاتشان را مختل میسازند]
(٤)
و از زیان حسود، چون حسدش را به کار گیرد
(٥)
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
بگو: پناه میبرم به پروردگارِ مردم
(١)
فرمانروای مردم
(٢)
معبودِ مردم
(٣)
از زیان وسوسهگرِ کمینگرفته و پنهان
(٤)
آنکه همواره در سینههای مردم وسوسه میکند
(٥)
چه از جنّیان باشد، چه از آدمیان
(٦)