شما را چه شده که [از پی باطلگویی مشرکان] از گوشت ذبحشدهای که نام خدا بر آن برده شده نمیخورید؟ درحالیکه او آنچه را بر شما حرام کرده - جز گوشت حرامی که برای حفظ جانتان به خوردنش ناچار شوید - برای شما بیان کرده است، مسلّماً بسیاری [از بداَندیشان] دیگران را به سبب خواستههای نامشروعشان از روی نادانی گمراه میکنند، یقیناً پروردگارت به تجاوزکاران [از حدودِ حق] داناتر است (١١٩) گناهان آشکار و پنهان را رها کنید! همانا آنانکه مرتکب گناه میشوند بهزودی به سبب آنچه همواره انجام میدادند مجازات خواهند شد (١٢٠) از ذبیحهای که نام خدا را بر آن نبردهاند نخورید! مسلّماً خوردنِ آن گناه و نافرمانی از دستور خداست، شیاطین [شبهات گمراهکنندهای را بر ضد احکام حق] به دوستانشان القا میکنند تا با شما [دربارۀ آن احکام] گفتوگوی نادرست و بیدلیل کنند، اگر از آنان پیروی کنید قطعاً شما هم مشرک خواهید بود (١٢١) آیا کسی که [به سبب فقدان هدایت،] مردهای بیش نبود و ما او را [بهوسیلۀ هدایت] زنده کردیم، و نوری برایش قرار دادیم که به کمک آن در بین مردم [با درستی و عمل صالح] زندگی میکند مانند کسی است که در تاریکیها[ی گمراهی و نادانی] است، و از آن بیرونشدنی نیست؟ این چنین برای کافران [به علت عنادشان با حق،] آنچه همواره انجام میدادند آراسته شد [تا گمان کنند اعمالشان درست است] (١٢٢) اینگونه [که در مکه میبینی،] در هر شهری سردمدارانی گنهپیشه قرار دادیم تا در آن [برای گمراهکردنِ مردم] نیرنگ بزنند، ولی جز به خودشان نیرنگ نمیزنند، و [آثار زیانبار نیرنگ بر ضد خود را] درک نمیکنند (١٢٣) چون معجزهای [برای هدایتشان] بهسوی آنان آید، میگویند: هرگز مؤمن نمیشویم تا مانند آنچه به پیامبران خدا داده شد به ما هم بدهند. خدا داناتر است که [منصب] رسالتش را کجا قرار دهد، بهزودی به آنانکه مرتکب گناه شدند به کیفر نیرنگی که همواره [برای گمراهکردن مردم] میزدند، از سوی خداوند خواری و عذاب سختی خواهد رسید (١٢٤) « 143 »