قرآن کریم آنلاین با ترجمه فارسی - متن و صوت - التوبة - جزء دهم - سوره توبه

قرآن کریم بصورت آنلاین با ترجمه استاد انصاریان و 100 ترجمه دیگر به همراه صوت قراء بزرگ جهان اسلام

جستجو

صفحه بعدي

صفحه قبلي انتهاي قرآن

ابتداي قرآن

نام سوره:

شماره آيه:

جزء :

صفحه :

قرائت :

تکرار قرائت :

ترجمه گویا :

title

ترجمه :

سایز :

فونت :

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُمْ مِنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿١٢٣﴾ وَإِذَا مَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَٰذِهِ إِيمَانًا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿١٢٤﴾ وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَىٰ رِجْسِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُونَ ﴿١٢٥﴾ أَوَلَا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿١٢٦﴾ وَإِذَا مَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ هَلْ يَرَاكُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا ۚ صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ ﴿١٢٧﴾ لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ ﴿١٢٨﴾ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿١٢٩﴾

« 207 »

صفحه بعدي

صفحه قبلي

ای مؤمنان! با کافرانی که همجوار شما هستند بجنگید! آنان باید در شما سرسختی و صلابت احساس کنند. بدانید که خداوند با تقواپیشگان است‌ (١٢٣) هنگامی که سوره‌ای نازل شود برخی از منافقان [به مؤمنان] می‌گویند: این [سوره]، ایمانِ کدامیک از شما را افزود؟ ولی این سوره بر ایمان مؤمنان می‌افزاید، و [بدین سبب] احساس شادمانی می‌کنند‌ (١٢٤) اما کسانی که در دل‌هایشان بیماری [شدید نفاق] است پلیدی بر پلیدی‌هایشان می‌افزاید، و درحالی‌که کافرند به کام مرگ می‌افتند‌ (١٢٥) آیا نمی‌بینند که در هر سال یکبار یا دوبار [با جهاد و پیش‌آمدهای دیگر] آزمایش می‌شوند؟ سپس نه [از رویگردانی از تکالیف] توبه می‌کنند، و نه [از آثار حوادث] پند می‌گیرند‌ (١٢٦) چون سوره‌ای نازل شود برخی از منافقان به برخی دیگر نگاهِ [مرموزانه] می‌کنند، [و به سبب نگرانی از برملاشدنِ نفاقشان که به‌طور عام در سورۀ نازل‌شده مطرح است می‌گویند:] آیا کسی [از مؤمنان، خروج مخفیانۀ] شما را [از جمع] می‌بیند؟ سپس [از نزد پیامبر] بازمی‌گردند، خداوند دل‌هایشان را [از حق] منحرف می‌کند؛ زیرا آنان گروهی هستند که [حقایق را] نمی‌فهمند‌ (١٢٧) یقیناً پیامبری از جنس خودتان به‌سویتان آمد که آنچه از رنج‌ها و ناملایمات به شما می‌رسد بر او سخت است، اشتیاق شدیدی به [هدایت] شما دارد، و به مؤمنان بسیار مهرورز و مهربان است‌ (١٢٨) پس اگر منافقان [از حق] روی گرداندند، بگو: خداوند مرا [در همۀ امور] بس است، هیچ معبودی جز او نیست، فقط بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش بزرگ است‌ (١٢٩)

« 207 »