امید است پروردگارتان [درصورتیکه از ستمکاریهای خود توبه کنید] بر شما رحم کند، و اگر [به تبهکاری و فتنهانگیزی] بازگردید ما نیز [به عذابدادنتان] بازمیگردیم، و دوزخ را برای کافران، زندانی تنگ قرار دادهایم (٨) مسلّماً این قرآن به استوارترین [آیین] هدایت میکند، و به مؤمنانی که کارهای شایسته انجام میدهند مژده میدهد که برای آنان پاداش بزرگی است (٩) و برای آنانکه به قیامت ایمان ندارند عذاب دردناکی آماده کردهایم (١٠) انسان همانگونه که [با شتاب] خواهانِ نیکی است، [به همان صورت و بدون توجه به عواقب امور] خواهان بدی است، و انسان [به سبب نادانیاش به سود و زیان حقیقی خود] بسیار شتابزده است (١١) ما شب و روز را دو نشانۀ [قدرت و حکمت خود] قرار دادیم، پس شب را تاریک، و روز را روشن ساختیم تا [در آن با کوشش و تلاش،] جویای احسان و روزی پروردگارتان شوید، و [نیز] شمارِ سالها و حساب [اوقات و زمان و امورتان] را بدانید، و هرچیزی را [که برای دنیا و دین و آخرتتان به آن نیازمند هستید] به روشنی توضیح دادهایم (١٢) عمل هر انسانی را برای همیشه ملازم او کردهایم، و روز قیامت نوشتهای را [که کتاب عمل اوست] برای او بیرون میآوریم که آن را پیشِ رویش گشوده میبیند (١٣) [به او میگویم:] کتاب [عمل] خود را بخوان! کافی است که امروز خودت بر خود حسابگر باشی (١٤) هرکس هدایت یافت جز این نیست که به سود خودش هدایت مییابد، و هرکس گمراه شد فقط به زیان خودش گمراه میشود، و هیچکس بارِ گناه کسی را به دوش نمیگیرد، و ما بر آن نبودیم که پیش از فرستادن پیامبری، امتی را عذاب کنیم (١٥) چون بخواهیم شهری را نابود کنیم خوشگذرانان غرق در ناز و نعمتِ آن را فرمان [به طاعت و تقوا] میدهیم، [هنگامی که روی برتابند] و در آن به گنهکاری و نافرمانی روی آرند، وعدۀ عذاب بر آنان حتمی میشود، در نتیجه آنان را به شدت درهم میکوبیم (١٦) چهبسیار از ملتهای پس از نوح را [به سبب تبهکاری و فتنهانگیزی] نابود کردیم، و [برای نابودی اینگونه ملتها] بس است که پروردگارت به گناهان بندگانش آگاه و بینا است (١٧) « 283 »