هم آنانکه به انتظار حوادث تلخی برای شمایند، اگر از سوی خداوند پیروزی نصیب شما شود، میگویند: مگر ما با شما [در جنگ] نبودیم؟ [پس سهم ما را از غنائم بپردازید.] و اگر برای کافران بهرهای [اندک از پیروزی] باشد [به آنان] میگویند: آیا ما [که در جبهۀ مسلمانان بودیم] بر شما تسلط نداشتیم؟ ولی شما را از [آسیب و زیان] مؤمنان باز داشتیم، [پس سهم ما را از غنیمت بدهید.] خداوند روز قیامت بین شما داوری میکند، و خداوند هرگز هیچ سلطهای را به سود کافران بر ضد مؤمنان قرار نداده است (١٤١) منافقان همواره به خدا نیرنگ میزنند درحالیکه خداوند کیفردهنده [و باطلکنندۀ] نیرنگ آنان است، چون به نماز مشغول شوند با کسالت نماز میخوانند و در برابر مردم عبادتی ریاکارانه انجام میدهند، و خدا را جز اندکی یاد نمیکنند (١٤٢) درحالیکه [این دورویانِ تبهکار] میان کفر و ایمان سرگردانند؛ نه با مؤمنانند و نه با کافران، هرکه را خدا [به کیفر نفاقش] در گمراهی بیندازد هرگز برای او راهی [بهسوی هدایت] نخواهی یافت (١٤٣) ای مؤمنان! کافران را بهجای مؤمنانِ [ثابتقدم] به سرپرستی و یاری خود انتخاب نکنید! آیا میخواهید [با این کار] در پیشگاه خداوند بر ضد خود [برای عذابتان در دنیا و آخرت] دلیلی آشکار قرار دهید؟ (١٤٤) قطعاً منافقان در پایینترین طبقه از آتش دوزخند، و هرگز برای [نجات] آنان یاوری نخواهی یافت (١٤٥) جز کسانی که [از گناه بزرگ نفاق] توبه نموده و [مفاسد ظاهری و باطنی خود را] اصلاح کردند، و به خداوند تمسک جستند و عبادتشان را برای خدا خالص کردند، پس [با این شرایط] در زمرۀ مؤمنانند؛ خداوند بهزودی به مؤمنان پاداشی بزرگ خواهد داد (١٤٦) اگر سپاسگزار [نعمتهای بیشمار حق] باشید و صادقانه ایمان بیاورید خدا را با عذاب شما چه کار؟ خداوند همواره پاداشدهنده و داناست (١٤٧) « 101 »