قرآن کریم آنلاین با ترجمه فارسی - متن و صوت - التكوير - جزء سي ام - سوره تکوير

قرآن کریم بصورت آنلاین با ترجمه استاد انصاریان و 100 ترجمه دیگر به همراه صوت قراء بزرگ جهان اسلام

جستجو

صفحه بعدي

صفحه قبلي انتهاي قرآن

ابتداي قرآن

نام سوره:

شماره آيه:

جزء :

صفحه :

قرائت :

تکرار قرائت :

ترجمه گویا :

title

ترجمه :

سایز :

فونت :

ترتيبها 81 سوره التكوير آياتها 29 مكيه

إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿١﴾ وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ﴿٢﴾ وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿٣﴾ وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾ وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾ وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿٦﴾ وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾ وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾ بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿٩﴾ وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿١٠﴾ وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ ﴿١١﴾ وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿١٢﴾ وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾ عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿١٤﴾ فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾ الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿١٩﴾ ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿٢٠﴾ مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿٢١﴾ وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿٢٣﴾ وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿٢٤﴾ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ﴿٢٥﴾ فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿٢٧﴾ لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾ وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٩﴾

« 586 »

صفحه بعدي

صفحه قبلي

شماره سوره 81 نام سوره تکوير تعداد آيات 29 مکي

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

هنگامی که خورشید را درهم پیچند (١) و ستارگان تیره و بی‌نور شوند (٢) و کوه‌ها را [از جا برکنَند و] به حرکت آرند (٣) و اموال با ارزش رها و بی‌صاحب شود (٤) و حیوانات وحشی را گرد آورند (٥) و دریاها را مشتعل و برافروخته سازند (٦) و هر کسی را با همسان خود جفت کنند، [خوب با خوب، بد با بد] (٧) و از دخترِ زنده‌به گورشده بپرسند، (٨) که به کدام گناه او را کشته‌اند؟! (٩) آن زمان که نامه‌های اعمال را بگشایند‌ (١٠) و آسمان را به‌شدت برکنَند (١١) و هنگامی که دوزخ را شعله‌ور سازند (١٢) و بهشت را نزدیک آرند (١٣) [در چنان هنگامه هولناکی] هرکس به آنچه [از عمل] آماده کرده آگاه شود‌ (١٤) سوگند به ستارگانی که [پس از غایب‌شدنشان در روز به نقطۀ معینشان در شب] بازمی‌گردند! (١٥) ستارگانی که به‌سرعت می‌روند و پنهان می‌شوند (١٦) و سوگند به شب! چون با سیاهی‌اش پشت کرده، رو به صبح می‌رود (١٧) و سوگند به صبح! هنگامی که می‌د‌مد (١٨) که این [قرآن]، کلام فرستاده‌ای ارجمند، است (١٩) نیرومندی که نزد صاحبِ عرش، دارای مقامی بلند است (٢٠) در عالم بالا مورد اطاعت [فرشتگان]، و امین است (٢١) [ای مردم مکه!] در همنشین شما [محمّد صلی الله علیه وآله] هیچ نوع دیوانگی نیست (٢٢) او بی‌تردید آن [فرستادۀ ارجمند] را در افق روشن دیده است (٢٣) و وی در ابلاغ معارف قرآن [که از عالم غیب به او وحی شده] تنگ نظر و خسیس نیست (٢٤) قرآن [برخلاف پندار باطل برخی از شما] کلام شیطانِ رانده شده نیست (٢٥) پس [با روی‌برتافتن از قرآن] به کجا می‌روید؟! (٢٦) قرآن فقط وسیلۀ تذکر و بیداری برای جهانیان است (٢٧) برای هرکدام از شما که بخواهد راه مستقیم را [که راه اطاعت از خداوند و اجتناب از گناهان است] بپیماید (٢٨) و شما [پیمودن راه مستقیم را] نخواهید خواست مگر آن‌که پروردگار جهانیان بخواهد‌ (٢٩)

« 586 »