و به سخن پاک [و پسندیده]، و به راه خداوندِ ستوده راهنمایی میشوند (٢٤) بیتردید کسانی که کافرند و [مردم را] همواره از راه خدا باز میدارند، و [مؤمنان را] از [ورود به] مسجدالحرام که آن را برای همۀ مردم چه مقیم چه مسافر، یکسان قرار دادهایم منع میکنند، [کیفری سخت دارند]، و هرکه بخواهد در آنجا با انحراف [از حق] روی به ستم آورد عذابی دردناک به او میچشانیم (٢٥) [به یاد آرید] هنگامی که جایگاه خانۀ [کعبه] را برای ابراهیم آماده کردیم، [و از او پیمان گرفتیم] که: هیچ چیز را شریک من قرار نده! و خانهام را برای طوافکنندگان و قیامکنندگان و رکوعکنندگان و سجدهکنندگان [از هر آلودگی ظاهری و باطنی] پاک بدار! (٢٦) و در بین مردم برای حج بانگ برزن! تا پیاده و [سواره] بر هر شترِ چابک از هر راه دوری بهسوی تو آیند (٢٧) برای اینکه شاهد سودهایی [از برکات این سفر] برای خود باشند، و نام خداوند را در روزهایی معین [که برای قربانی اِعلام شده] بر چهارپایانِ [چون گاو و گوسفند و شتر] که به آنان عطا کرده است ببرند، آنگاه از [گوشت] آنها بخورید، و تهیدستِ درمانده را نیز بخورانید (٢٨) سپس باید آلودگیهای خود را بزدایند، و نذرهایشان را ادا کرده، و بر گِرد خانۀ کهن طواف کنند (٢٩) این است [مناسک حج]، و هرکس مقررات خدا را بزرگ بدارد این [بزرگداشتن] برای او نزد پروردگارش بهتر است، و چهارپایان برای شما حلال گشته به جز آنچه [در آیات دیگر حُرمتش] بر شما خوانده میشود، پس بر شماست که از پلیدیها که همان بُتهایند، و از گفتار باطل [چون دروغ، افترا، غیبت و شهادتِ ناحق] دوری کنید (٣٠) « 335 »