قرآن کریم آنلاین با ترجمه فارسی - متن و صوت - الأنفال - جزء نهم - سوره انفال

قرآن کریم بصورت آنلاین با ترجمه استاد انصاریان و 100 ترجمه دیگر به همراه صوت قراء بزرگ جهان اسلام

جستجو

صفحه بعدي

صفحه قبلي انتهاي قرآن

ابتداي قرآن

نام سوره:

شماره آيه:

جزء :

صفحه :

قرائت :

تکرار قرائت :

ترجمه گویا :

title

ترجمه :

سایز :

فونت :

وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ ۚ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٤﴾ وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِيَةً ۚ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿٣٥﴾ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ ﴿٣٦﴾ لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىٰ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٣٧﴾ قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ مَا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾ وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ ۚ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٣٩﴾ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاكُمْ ۚ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿٤٠﴾

« 181 »

صفحه بعدي

صفحه قبلي

چرا خداوند [در آخرت] عذابشان نکند؟ درحالی‌که [مردمِ مؤمن را] از [ورود به] مسجدالحرام [برای انجام عبادت و مناسک حج]، با این‌که متولیان آن نیستند بازمی‌دارند، متولیان [شایسته و حقیقی] مسجدالحرام جز آنان‌که [از خداوند اطاعت کرده و از محرّماتش] می‌پرهیزند نیستند، ولی بیشتر آنان نمی‌دانند [که حقِ تولیت با تقواپیشگان، و عذاب برای بازدارندگانِ مردم از ورود به مسجدالحرام است]‌ (٣٤) نمازِ این کافران در کنار خانۀ [خدا] چیزی جز سوت‌کشیدن و کف‌زدن نیست، پس به سبب کفری که همواره به آن آلوده بودید عذاب [دنیا و آخرت] را بچشید!‌ (٣٥) همانا کافران برای این‌که [مردم را] از راه خدا بازدارند اموالشان را هزینه می‌کنند، و به‌زودی هم [برای این کار] هزینۀ بسیاری خواهند پرداخت، آن‌گاه این [هزینۀ بسیار] برای آنان مایۀ حسرتشان خواهد شد [؛ زیرا خواهند دید ثروتشان برباد رفته، و اسلام هم گسترش یافته است]، سپس به شکست [سختی] دچار می‌شوند، [در نهایت] کافران به‌سوی دوزخ محشور می‌شوند‌ (٣٦) تا خداوند [با فرستادنِ کافرانِ حسرت‌زده به دوزخ]، ناپاکان را از پاکان جدا کند، و ناپاکان را روی یکدیگر گذاشته، همه را انباشته سازد و یکجا در دوزخ قرار دهد، این کافرانند که [همۀ سرمایۀ وجودی خود را] تباه کرده‌اند‌ (٣٧) به کافران بگو اگر [از کفرشان] بازایستند گناهان گذشته آنان بخشیده خواهد شد، و اگر [به گناهانِ گذشته] بازگردند بی‌تردید [همان] روشِ [خدا که در مورد درهم‌کوبیدنِ] پیشینیان جاری شد [بر آنان هم جاری می‌شود‌] (٣٨) با آنان بجنگید! تا هیچ نوع نا امنی و قتل و فساد در میان نباشد، و حاکمیتِ همه دین [و عبادت در سراسر گیتی] ویژۀ خدا شود، و اگر [از ادامۀ فتنه‌گری و جنایاتشان] بازایستادند [با آنان نجنگید!] مسلّماً خداوند به آنچه انجام می‌دهند بیناست‌ (٣٩) و اگر [از بازایستادن] روی برتافتند [از جنگِ با آنان باک نداشته باشید،] بطور یقین بدانید که خداوند سرپرست شماست، و نیکو سرپرست و نیکو یاری است‌ (٤٠)

« 181 »