[ستایش‌کنندگان] انسان‌های شایسته و بزرگی هستند که تجارت و دادوستد از یاد خدا و خواندن نماز و پرداخت زکات بازشان نمی‌دارد، پیوسته از روزی که دل‌ها و دیده‌ها در آن زیرورو می‌شود می‌ترسند (٣٧) [اعمال و احوالشان همواره چنین است] تا خداوند آنان را بر پایۀ نیکوترین عملی که انجام داده‌اند پاداش دهد، و از احسانش بر آنان بیفزاید، و خداوند به هرکس بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد (٣٨) دست‌آوردهای کافران مانند سرابی در کویر است که شخص تشنه آن را آب می‌پندارد، نهایتاً چون به آن رسد آن را چیزی نیابد، و خدا را در قیامت نزد آن [دست‌آوردهای سراب‌وار] حاضر خواهد یافت که کیفرش را به‌طورکامل خواهد داد، خداوند حسابرسی سریع است (٣٩) یا مانند تاریکی‌هایی است در دریایی عمیق که همواره موجی آن را می‌پوشاند، و بالای آن موجی دیگر است، و بر فراز آن موج ابری قرار گرفته است، تاریکی‌هایی است برخی بالای برخی دیگر، [آن‌قدر تاریک که] هرگاه دستش را بیرون آورد ممکن نیست آن را ببیند، آری کسی که خداوند نوری برای او قرار نداده باشد هیچ نوری برای او نیست (٤٠) [ای انسان!] آیا ندانسته‌ای که هرکه در آسمان‌ها و زمین است، و نیز پرندگانِ بال‌گشوده، خدا را [با تسبیح‌گفتن از هر عیب و نقصی] پاک و مبرّا می‌دارند؟ یقیناً هریک به نماز و تسبیح خود آگاه است، و خداوند به آنچه انجام می‌دهند داناست (٤١) مالکیت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین فقط در سیطرۀ خداوند است، و بازگشت همه به‌سوی خداست (٤٢) آیا ندانسته‌ای که خداوند ابری را می‌رانَد، آن‌گاه بین [اجزای] آن پیوند برقرار می‌کند، سپس آن را متراکم می‌سازد؟ در نهایت می‌بینی که از لابه‌لای آن باران بیرون می‌آید، و از آسمان از کوه‌هایی از ابرِ منجمدشده تگرگی فرومی‌ریزد، پس آسیب آن را به هرکه بخواهد می‌رساند، و از هرکه اراده کند برطرف می‌سازد، نزدیک است درخشندگی برقش [بینایی] چشم را از بین ببرد (٤٣) « 355 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن