بگو: [حیاتدادن به استخوان پوسیده که آسان است،] شما سنگ شوید یا آهن (٥٠) یا [سختترین] جسمی که در ذهنتان [حیاتیافتنش] دشوار میآید [باز هم با آفرینشی جدید برانگیخته میشوید]. بیدرنگ خواهند گفت: چه کسی ما را [به حیاتِ دوباره] برمیگرداند؟ بگو: همان کسی که نخستینبار شما را پدید آورد. پس سرهای خود را [از روی استهزا] در برابر تو میجنبانند و میگویند: [زندهشدنِ دوباره] چه زمانی است؟ بگو: چه بسا نزدیک باشد! (٥١) روزی که شما را [از میان گورها] فرامیخواند، پس درحالیکه او را ستایش میکنید [فراخواندنش را] اجابت میکنید، و گمان میبرید که [در دنیا یا در برزخ] جز مدت کمی درنگ نکردهاید (٥٢) به بندگانم بگو سخنی را که نیکوتر است بگویند؛ زیرا شیطان [با وادارکردنشان به گفتنِ سخنان ناروا و زشت] بین آنان فتنهانگیزی و فسادگری میکند؛ چراکه شیطان همواره دشمن آشکار انسان است (٥٣) پروردگارتان به [حالتها و کردار] شما [از خودِ شما] آگاهتر است، اگر بخواهد شما را مورد رحمت قرار میدهد، و اگر بخواهد عذابتان میکند، و ما تو را بر آنان کارگزار نفرستادهایم (٥٤) و پروردگارت به هرکه در آسمانها و زمین است داناتر است. مسلّماً برخی از پیامبران را بر بعضی دیگر برتری دادهایم، و به داود زبور عطا کردیم (٥٥) بگو: آنان را که بهجای خدا [معبودان خود] پنداشتید بخوانید [تا بفهمید که] نمیتوانند آسیب و گزندی را از شما دفع کنند، و نه [آن را به خوشی و رفاه] تغییر دهند (٥٦) کسانی [از فرشتگان، پریان و ارواح] را که [به عنوان معبود بهجای خدا] میپرستند، [خودِ آنان] برای تقرّب به پروردگارشان خواهان وسیلهای [چون ایمان و اخلاص و طاعت] هستند تا کدامشان به او نزدیکتر باشند، [آنان] به رحمت او امیدوارند و از عذابش میترسند؛ زیرا عذاب پروردگارت درخورِ پرهیز است (٥٧) هیچ شهری [از شهرهای مفسدان و گنهپیشگان] نیست مگر اینکه آن را پیش از قیامت نابود میکنیم، یا به عذابی سخت دچار میسازیم، [انجام] این [کار] در کتاب [لوح محفوظ] نگاشته شده است (٥٨) « 287 »