این [کیفرِ سخت] به سبب این است که خداوند بر آن نیست که نعمتی را که به مردمی عطا کرده [به عذاب] تغییر دهد، مگر اینکه آنان آنچه را [از حقایق ایمانی و عمل صالح و اخلاق حسنه] در خود دارند [به کفر و عصیان و فسق و فجور] تغییر دهند، یقیناً خداوند شنوا و داناست (٥٣) [روش کافران در برخورد با توحید و نبوت و قرآن،] چون روش فرعونیان و پیشینیان آنان [است] که آیات پروردگارشان را انکار کردند، در نتیجه آنان را به سبب گناهانشان هلاک کردیم، و فرعونیان را به عذابِ غرقشدن دچار ساختیم، همه از پی هم ستمکار بودند (٥٤) بیتردید بدترین جنبندگان نزد خداوند کافرانند، که [به سبب کبر و عنادشان] ایمان نمیآورند (٥٥) هم آنانکه [بارها] با آنان پیمان بستی، ولی هر بار پیمانشان را میشکنند، و [از خدا در این پیمانشکنی و خیانت] پروا نمیکنند (٥٦) پس اگر در میدان نبرد بر آنان دستیافتی [با دچارکردنشان به مجازات سنگین]، دیگر کسانی را که پشت سر آنان [از هر قوم و طایفهای] هستند بترسان، [و آنها را به شدت پراکنده ساز] تا پند گیرند! (٥٧) و اگر از پیمانشکنی مردمی [که با آنان همپیمان هستی] بیم داری، از راهی درست و عادلانه به آنان خبر ده که پیمانشان لغو شده است؛ زیرا خداوند خائنان را دوست ندارد (٥٨) کافران گمان نکنند که [با پیمانشکنی و ستیزهجویی با حق بر قدرت خدا] پیشی گرفتهاند، اینان هرگز نمیتوانند [ما را] درمانده کنند [تا از دسترس حکومت ما خارج شوند] (٥٩) برای [رویارویی با] کافران، هرچه از نیرو [نفرات و سازوبرگ جنگی] و اسبان کارآمد دارید آماده کنید! تا بهوسیلۀ آنها دشمن خدا و دشمن خودتان و دشمنانی غیر ایشان را که نمیشناسید ولی خدا آنان را میشناسد بترسانید، و هرچه در راه خدا [برای بنیۀ دفاعی] هزینه کنید پاداشش بهطورکامل به شما داده میشود، و [در این زمینه] مورد ستم قرار نمیگیرید (٦٠) اگر دشمنان تمایل به صلح داشتند تو هم به صلح رغبت نشان بده، و بر خدا توکل کن؛ یقیناً خداوند شنوا و داناست (٦١) « 184 »