این زندگی دنیا جز سرگرمی و بازی نیست، بی‌تردید سرای آخرت همان زندگی [واقعی] است، چنانچه [این بی‌خبران]، معرفت داشتند [دنیا را به‌جای آخرت انتخاب نمی‌کردند] (٦٤) [مشرکانِ متعصب] چون سوار کشتی شوند [و در میان دریا به توفان و امواج خطرناک برخورد کنند]، خدا را درحالی‌که ایمان را [از شرک،] پاک و خالص کرده‌اند می‌خوانند، ولی زمانی که آنان را به خشکی می‌رساند ناگهان به آیین شرک می‌گرایند (٦٥) تا به آنچه [از نعمت نجات] که به آنان عطا کردیم ناسپاسی کنند و [از زندگی شرک‌آلودشان] برخوردار شوند، پس به‌زودی [نتیجۀ این ناسپاسی و زندگی شرک‌آلود را] خواهند دانست (٦٦) آیا ندانسته‌اند که ما [شهر مکه را] حرم امنی قرار داده‌ایم [که در آن با آسایش زندگی می‌کنند]، درحالی‌که مردمِ پیرامونشان [که در بیرون مکّه زندگی می‌کنند به‌وسیلۀ زورمدران و دزدانِ عرب] ربوده می‌شوند! پس آیا [با دارابودن نعمت آسایش و امنیت] به باطل می‌گروند، و نعمت خدا را ناسپاسی می‌کنند؟ (٦٧) ستمکارتر از کسی که دروغی به خدا ببندد [که خداوند دارای شریک است]، یا حق را زمانی که به‌سویش آمد انکار کند کیست؟ آیا در دوزخ جایگاهی برای کافران نیست؟ (٦٨) کسانی که برای ما کوشیدند حتماً آنان را به راه‌های خود [که صراط مستقیم، راه کمال، راه بهشت و راه مقام قُرب است] هدایت می‌کنیم، به‌راستی که خداوند با نیکوکاران است (٦٩) شماره سوره 30 نام سوره روم تعداد آيات 60 مکي به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی الف، لام، میم (١) روم دچار شکست شد (٢) در نزدیکترین سرزمین [خود به منطقۀ حجاز نواحی شام]، آنان پس از شکستشان به‌زودی پیروز می‌شوند، (٣) [البته این پیروزی] در ظرف چند سال [تحقق خواهد یافت]، [روشن است که] عاقبت و نتیجۀ کار، پیش [از شکست رومیان] و پس [از پیروزی آنان] فقط در سیطرۀ اراده و فرمان خداست، آن روز [که رومیان پیروز شوند] مؤمنان خوش‌حال خواهند شد (٤) [این خوش‌حالی] به سبب یاری خدا [است]، [او] هرکس را بخواهد یاری می‌دهد، فقط خداست که توانای شکست‌ناپذیر و مهربان است (٥) « 404 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن
الم ﴿١﴾ غُلِبَتِ الرُّومُ ﴿٢﴾ فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ ﴿٣﴾ فِي بِضْعِ سِنِينَ ۗ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ ۚ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ﴿٤﴾ بِنَصْرِ اللَّهِ ۚ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿٥﴾