ای مؤمنان! هنگامی که برای نماز برمیخیزید صورت و دستهایتان را تا آرنج بشویید، و بخشی از سر و روی پاهایتان را تا برآمدگی پشت آنها مسح کنید! و اگر جُنُب باشید به غسل رویآورید! و چنانچه بیمار هستید، یا در سفر به سر میبرید، یا یکی از شما از قضای حاجت آمده بود، یا با زنان آمیزش جنسی داشتید و آبی [برای وضو و غسل] نیافتید به خاکی پاک تیمّم کنید؛ به این کیفیت که بخشی از صورت و دستهایتان را به آن مسح کنید! خداوند نمیخواهد [با تشریع احکامش] شما را در هیچ مضیقه و فشاری قرار دهد؛ بلکه میخواهد شما را [از آلودگیها] پاک کند، و نعمتش را بر شما تمام کند تا سپاسگذار باشید (٦) و نعمتهای خدا را بر خود، و پیمانش را [در لزوم اطاعت از او و پیامبرش] که شما را مؤکداً به آن موظف داشته یاد کرده [قلباً مورد توجه قرار دهید]؛ آنگاه که گفتید: [به گوشِ قبول] شنیدیم و در مقام اطاعت برآمدیم. از خداوند [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید، قطعاً خداوند به اسرار و نیات باطنها آگاه است (٧) ای مؤمنان! همواره [در همۀ امور] برای خدا قیام کنید و بر اساس عدالت گواهی دهید! و نباید دشمنی با گروهی شما را از عدالتورزی بازدارد، عدالت کنید که عدالتکردن به [اطاعت از حق و] پرهیز [از تجاوز] نزدیکتر است، از خداوند [فرمان برید، و از محرّماتش] بپرهیزید! زیرا خداوند به آنچه انجام میدهید آگاه است (٨) خداوند به آنانکه ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند وعدۀ [حتمی] داده که برای آنان آمرزشی ویژه و پاداش بزرگی است (٩) « 108 »