عالم و دانشمند وقتى دچار هواى نفس شد ، از علم و دانشش فقط مى خواهد به سود شكم و شهوت خود و اطرافيانش بهره بگيرد و براى او فرقى نمى كند كه اين علم از علوم دين باشد يا از علوم مادّى !!
او حق را كتمان مى كند ، در صورتى كه كتمان حق از بزرگ ترين گناهان است ، عالم گرفتار هوى ، شهادت به ناحق مى دهد ، در حالى كه شهادت ناحق از خطرناك ترين معاصى است ؛ او فتواى قتل بى گناه و بى گناهان را صادر مى كند و گاهى با يك فتوا هزاران نفر را نابود و اسير و در به در و بى خانمان مى نمايد !
او مانع هدايت ديگران مى شود و سعى مى كند براى هاديان راه ، انواع سختى ها و موانع را فراهم كند ؛ دانشمند هوى پرست ، حق را تحريف مى كند ، باطل را حق و حق را باطل جلوه مى دهد .
عالم هوى خواه ، پل پيروزى جنايتكاران ، استعمارگران ، مستبدان ، زورگويان ، قلدران ، گردنكشان و ستمكاران است و براى اين چند روزه ناقابل دنيا ، حاضر است هر سند جنايتى را امضاء و به هر جنايتى دست بزند !!
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان