انسان به طور طبيعي به فرزند خويش علاقه دارد به طوري كه براي او فداكاري مي كند. بي مهري پدر و مادر امري برخلاف معمول است و از همين رو بايد در سابقه تربيتي پدر و مادر بررسي كرد. گاهي پدران و مادران، خود با بي توجهي پدر و مادر روبرو بوده و يا حتي مورد آزار قرار گرفته اند از اين رو از نظر تربيتي حس مسئوليت در آنان پرورش نيافته است.
به عنوان مثال وقتي كه مادر به دختر خود مي گويد:«روي عروسكت را بپوشان»، به او تمرين عطوفت و محبت مي دهد.
در ضمن گاهي فرهنگ حاكم نيز در اين امر مؤثر است مثلا در آلمان به زن و مردي كه فرزندار شوند، تسهيلاتي مي دهند چرا كه فرهنگ غربي كه هدف زندگي است، رسيدگي به فرزند مزاحم رفاه و خوشي مي باشد از اين رو از فرزند دار شدن استقبال صورت نمي گيرد.
امّا راه حل اين معضل آن است كه پدران و مادران به وسيله تبليغات فرهنگي مناسب و همه گير درباره تربيت فرزندان و حقوق متقابل اوليا و فرزندان به اهميت موضوع پي ببرند. اكنون كتابهايي سازنده مزين به آيات و روايات تأليف شده است، از جمله رساله «الحقوق» امام سجاد((عليه السلام)) زيباترين روح پرستنده كه براي مطالعه توصيه مي گردد.
منبع : پاسخگو