قرآن صبر و بردباري پيامر را چگونه توصيف ميكند؟

 خدا در آغاز بعثت او را از مسئوليت سنگيني كه بر عهده گرفته است آگاه ساخت و فرمود: «إِنٌا سَنُلْقي عَلَيْكَ قَولاً ثَقيلاً» مزمل/5 [ما گفتار سنگيني را بر تو وحي ميكنيم] اين قول سنگين، رسالت جهاني او است كه اداي آن بر او و عمل به آن نيز بر رهروانش سنگين ميباشد. انجام چنين رسالت خطيري بدون يك روح مقاوم و صبور و شكيبا و بردبار، امكان پذير نيست، از اين جهت در آيات متعددي او را به صبر و شكيبائي دعوت مينمايد كه برخي را يادآور ميشويم: درآغاز نزول وحي، و در سوره مدثٌر او را چنين مورد خطاب قرار ميدهد: «وَ لِرَبٌِكَ فَاصْبِرْ» مدثٌر/7 [براي خدا درطريق ابلاغ رسالت بردبار باش] بار ديگر، صبر و استقامت پيامبران مصمٌم را يادآور ميشود و ميگويد:
«فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرٌُسُلِ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ» احقاف/35.
[بسان پيامبران اولوالعزم صبر بنما و درباره آنان، عجله مكن.]