ابن خضیب و نماز نیکو

خداوند ابن خضیب را رحمت کند، به علت این که نماز را نیکو به جا مى آورد و قرآن را نیکو تلاوت مى کرد. نماز نیکو چیست؟ پیغمبر مى گوید: نمازى نماز است که انسان وضویش کامل باشد، نه وضو از روى دل سیرى، وضوى زورى نباشد، وضویى که فقط یک دستى خیس کند و برود، نباشد، بلکه وضوى کامل باشد. بعد که مى خواهد وارد نماز شود، اول باید بگوید: «اللّه اکبر». حقیقت اکبریّت باید در نفس یک مرتبه روشن شود، عین کلیدى که انسان براى روشن کردن برق اتاق مى زند، این حقیقت در اول نماز روشن شود. در این صورت، مجموعه آفرینش از یک ارزن پیش انسان کوچک تر مى شود: «عَظُمَ الخالِقُ فى انفُسِهِم فصَغُرَ ما دونَهُ فى اعیُنِهِم»10 ؛ یعنى انسان حالى پیدا مى کند که انگار عالَمى وجود ندارد و فقط خودش هست که مشغول نماز است و حق به نماز نگاه مى کند. «اللّه اکبر».