خداى تبارک و تعالى در سوره مبارکه یس مى فرماید :« سُبْحَانَ الَّذِى خَلَقَ الاْءَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الاْءَرْضُ وَمِنْ اَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لاَ یَعْلَمُونَ »1.منزّه [ از هر عیب و نقصى ]است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین مى رویاند و از وجود خودشان و از آنچه نمى دانند .این سوره از سوره هاى بسیار مهم قرآن مجید است که در مکه معظم نازل شده و حاوى بسیارى از مثال هاى مهم الهى است. اهمیت این سوره به دلیل مطالب موجود در آن است. پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و آله از این سوره به قلب قرآن تعبیر کرده اند، همان طور که قلب براى بدن، مرکز حیات است، سوره مبارکه یس هم، خزینه معلومات قرآن مجید است که تمام گنج هاى معارف الهى را مى توان در این سوره مبارک یافت. آن چه انسان از معارف الهى و انسانى لازم دارد، خداوند تبارک و تعالى، در ضمن این سوره مبارک بیان فرموده است.در این آیه شریف نکاتى وجود دارد که مى تواند به عنوان مقدمه براى بحث مهمى باشد که مورد نظر است. خداوند تبارک و تعالى در قسمت اول آیه شریف خود را با کلمه سبحان اللّه از آن چه غیر خودش درباره او گفته، منزه و پاک دانسته است.