دوره دوم زندگى و حیات به تعبیر قرآن دوره سرگرمى و مشغولیت است .بى تردید سرگرمى و اشتغال به امورى که به رشد و شخصیت انسان کمک مى کند و انسان را به حرکت براى ورود به میدان هاى مثبت دیگر وامى دارد ، از نظر اسلام نه این که مانعى ندارد بلکه حقیقتى قابل قبول و پسندیده است .کودکى که از دوران لعب به دوران لهو وارد شده و با تیغ و قیچى و مقوا و مدادهاى رنگى و ماژیک سر و کار پیدا کرده و با یارى گرفتن از فکر خود و دیگران سرگرم کشیدن طرح ها و نقشه هاى جالب مى شود و سپس با تیغ و قیچى بخش بخش آن نقشه ها را از هم جدا مى کند و روى صفحه دیگر با نظمى خاص به هم پیوند مى دهد و نهایتاً ماکتى از باغ و گلستان ، گلزار ، خانه و کاشانه ، ابزار صنعتى ، انواع اتومبیل هاى سوارى به وجود مى آورد یا قطعاتى از پارچه هاى رنگارنگ را کنار هم گذارده با نخ و سوزن لباس هاى زیباى عروسکى مى سازد و از طرف والدین و اهل خانه نسبت به این گونه سرگرمى ها و مشغولیت ها تشویق مى شود و استعدادش پرورش مى یابد ، بى تردید در آینده به صورت فردى مخترع ، صنعت کار ، کشاورز ، مهندس ، خیاط تجلى خواهد کرد و مردم را از منافع سرشار وجود خود بهره مند خواهد ساخت .