معمولاً شیره بسیارى از گل ها تلخ است ؛ اما زنبور عسل، آن را به عسل شیرین تبدیل مى کند :«وَ اَوْحَى رَبُّکَ اِلَى النَّحْلِ»2.و پروردگار تو به زنبور عسل الهام کرد.خداوند مى گوید : باطن زنبور، به وحى من وصل است. چون در بهار، با زنبور سخن مى گویم و او را هدایت مى کنم:«اَنِ اتَّخِذِى مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ * ثُمَّ کُلِى مِن کُلِّ الَّثمَرَ تِ»3.از کوه ها و درختان و آن چه [ از دار بست هایى ] که [ مردم ] بر مى افرازند ، براى خود، خانه هایى برگیر . آن گاه از همه محصولات و میوه ها بخور .
خداوند مى گوید : من چهار مطلب را به زنبور مى گویم : نخست در دل کوه ها و روى درخت هاى بلند لانه درست کن. کار لانه سازى را که به پایان بردى، بر روى گیاهان بنشین و از شیره آن ها بخور. این شیره، گاهى تلخ است ؛ ولى زنبور به دنبال وحى پروردگار، این شیره تلخ را مى خورد ؛ چون از دستور پروردگارش اطاعت مى کند. آن گاه خداوند مى فرماید :«یَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ اَلْوَ نُهُ فِیهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ»4.از شکم آنها [ شهدى ] نوشیدنى با رنگ هاى گوناگون بیرون مى آید که در آن، درمانى براى مردم است .
این آشامیدنى، به گونه اى است که میکروب به آن راه ندارد. عسل خالص و سالمى که زنبورش غذاى مصنوعى نخورده باشد و از طبیعت غذا گرفته باشد، اگر هزار سال هم بماند، فاسد نمى شود.زنبور این تلخى را تحمل مى کند ؛ ولى نتیجه این تلخى، شیرین ترین و زیباترین ماده غذایى عالم است. امیرالمومنین علیه السلام مى فرماید : در دنیا هیچ ماده غذایى اى، شیرین تر از عسل وجود ندارد.