ايمان،يعني چه و چگونه مي توان آن را تقويت كرد؟

از قرآن مجيد استفاده مي شود كه ايمان مرتبة بالاتر از اسلام است چنان كه مي فرمايد: اعراب باديه نشين گفتند: ما ايمان آورده ايم. اي رسول ما! بگو : شما ايمان نياورده ايد ولي بگوييد اسلام آورده ايم و هرگز ايمان در دلتان راه نيافته است.
توضيح آن كه: اسلام با گفتن شهادتين محقق مي شود و آثاري مانند ازدواج با مسلمان و ارث بردن بر آن مترتب است ولي ايمان التزام عملي به دستور هاي الهي است. از اين رو امام باقر(ع) مي فرمايد: ايمان اقرار و عمل، و اسلام اقرار بدون عمل است.رسول اكرم(ص) دربارة حقيقت ايمان فرمود: ايمان معرفت قلبي و اقرا زباني و عمل كردن است.
براي تقويت ايمان بايد پايه هاي آن را محكم كرد. امام علي(ع) ايمان را بر چهار پايه استوار مي داند: صبر و يقين و جهاد و عدل.
به طور كلي هواهاي نفساني و رذايل اخلاقي از آفات ايمان محسوب مي شوند. امام باقر(ع) دروغ را منشأ خرابي ايمان مي داند. در جاي ديگر حضرت حسد را آمن ايمان ذكر كرده فرمود: حسد ايمان را مي خورد همان طوري كه آتش هيزم را مي خورد.
ايمان و تقوا وقتي حاصل مي شود كه در انجام واجبات و ترك محرّمات اهتمام و جديّت شود. امام صادق(ع) در تفسير تقوا فرموده اند: أن لا يفقدك الله حيث أمرك ولا يراك حيث نهاك؛ تقوا عبارت از آن است كه خدا تو را آن جا كه امر فرمود غايت نيابد و آن جا كه نهي فرمود، تو را نبيند. كسي كه در انجام واجبات و ترك محرمات كوتاهي كند،تقوا ندارد و تلاش او به جايي نخواهد رسيد.