در رنگ پذیرى از حضرت حسین (علیه السلام) و یاران با وفایش ، امکان دارد انسان به بلاى بدنى یا مالى یا روحى و یا خانوادگى و اجتماعى دچار شود ; چون هدف رنگ پذیر ، هدف بسیار مقدّس و والایى است ، و آن به دست آوردن رشد و کمال و تعالى است ، و رسیدن به رضاى محبوب ; پس باید در برابر هجوم بلا استقامت ورزد ، و صبر و تحمّل پیشه کند ، و در مدار دین و ایمان و جهاد و کوشش و عشق و معرفت ثابت قدم باشد ، که بدون سپر مقاومت و صبر و استقامت ، شکست و سرشکستگى حتمى است ، و زیان و خسران دنیا و آخرت قطعى است .آنان که در طاعت حقّ و در رنگ پذیرى از اهل حقّ تا لحظه خروج از دنیا استقامت ورزند ، در عرصه گاه قیامت با چهار طایفه همراه و هم نشین خواهند شد . وَمَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَاُولئِکَ مَعَ الَّذِینَ اَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ اُولئِکَ رَفِیقاً و کسانى که از خدا و پیامبر اطاعت کنند ، در زمره کسانى از پیامبران و صدّیقان و شهیدان و شایستگان خواهند بود که خدا به آنان نعمت] ایمان ، اخلاق و عمل صالح [ داده ; و اینان نیکو رفیقانى هستند .آرى ، نتیجه استقامت در راه هدف و هم سو نمودن نیّت و عمل با شهداى کربلا ، حشر با آن ها در قیامت کبرى است ، که اتصال به کاروان نوربهره ابدى و نتیجه شیرین سرمدى نصیب انسان مى نماید .