نیکان جامعه که در نیکوکارى و امور مثبت و خیر چون حلّ مشکلات مردم ، ساختن مساجد ، مدارس ، مراکز بهداشتى ، دار الایتام و خدمت به مناطق محروم سر از پانمى شناسند ، گاهى دچار کمبود وقت و زمانى گرفتار تنگدستى و هنگامى با مشکلات و مضیقه هاى کمرشکن روبرو مى شوند که سبب کندى یا توقف کار باارزششان مى شود و از این جهت دچار فشار روحى و حسرت و غم و اندوه فراوان مى گردند براى این که چنین مسائلى مانع حرکت الهى آنان نشود ، پیامبر بزرگ اسلام یارى رساندن به آنان را به هر شکلى که براى مردم میسّر است واجب و لازم دانسته اند .در چنان موقعیت هایى اگر مردم نسبت به آنان سهل انگارى و کوتاهى کنند ، گناه بزرگى مرتکب شده اند و در بقاى خلاهاى معنوى و شرعى و مادى جامعه که خود زمینه ى پدید آمدن فساد است شریکند و از این راه مورد خشم و سخط حق قرار مى گیرند و راه بهشت را به روى خود مسدود مى کنند .