شيعه حضرت نوح عليه السلام‏

آيات قبل از اين آيه را كه بررسى مى كنيم، مى بينيم ضمير در «من شيعته» به وجود مقدس حضرت نوح عليه السلام برمى گردد؛ يعنى حضرت ابراهيم عليه السلام از ابتدا، قبل از اين كه امام مردم شود، شيعه حضرت نوح عليه السلام بوده است. معلوم مى شود فرهنگ دست نخورده و سالم حضرت نوح عليه السلام به وسيله همان مؤمنينى كه گفته شد، تا زمان حضرت ابراهيم عليه السلام آمد و ايشان از دين و فرهنگ حضرت نوح عليه السلام پيروى و به ايشان اقتدا كرده است. كيفيت اقتدا، پيروى و شيعه بودن حضرت ابراهيم عليه السلام به گونه اى بوده كه لياقت پيدا كرد تا خودش تا قيامت، امام مردم شود. مسأله اصلى در اين كلمه شيعه است. حضرت ابراهيم عليه السلام چه شد كه مقتدا مردم شد؟ از طريق شيعه شدن و اقتدا كردن به حضرت نوح عليه السلام.
رد اتهام ساختگى بودن شيعه
بنابراين كلمه شيعه كه در قرآن مجيد نيز آمده است، لفظ اختراعى ما نيست، كه به ما تهمت مى زنند كه اين فرقه شيعه ساختگى است، ساخت كيست؟ اگر هم ساختگى باشد، ساخت قرآن و پروردگار است. همان طور كه خداوند متعال از حضرت ابراهيم عليه السلام به عنوان شيعه حضرت نوح عليه السلام ياد كرده است، بنا به روايات شيعه و سنّى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله كلمه شيعه را درباره اقتدا كنندگان و مأمومين اميرالمؤمنين عليه السلام به كار گرفتند:«ان عليا و شيعته هم الفائزون» چه كسى ساخته است؟ قرآن. شما خيلى خبر نداريد كه كنار اين مسأله، چه تهمت هاى عجيبى به شيعه زدند. كاش شما برادران و خواهران حوصله داشتيد، يك دور كامل كتاب هاى علامه عسگرى را مى خريديد و مى خوانديد، تا هم فرهنگ خود را مى شناختيد و هم استوارى تشيّع را مى ديديد و هم جنايات عجيب و غريبى كه از طريق تهمت و دروغ به شيعه زده شده است، مطلع مى شديد. در كتاب هاى اهل تسنن، درياوار به ما تهمت زده اند كه شيعه ساخت فكر و طرح فرد يهودى به نام «عبدالله بن سبأ» است و او شيعه را پايه گذارى كرده است.