ياد خدا از كمالات ارزشمند انساني است كه در قرآن و احاديث از آن بسيار تمجيد شده است; از اينرو بايد تلاش كرد تا ياد خدا را در وجود خود زنده نگه داشت. قرآن مجيد و احاديث، حكمت تشريع نماز را ياد خدا دانسته اند ياد خدا در اختيار انسان است; او مي تواند زندگي خويش را به گونه اي تنظيم كند كه اساس آن ياد خدا باشد و از هر چه انسان را از ياد خدا باز مي دارد منصرف شود.
اين سخن به آن معني نيست كه مثلا هميشه نماز بخوانيم و از زندگي كناره گيرد; منظور اين است كه خوردن و آشاميدن و سخن گفتن و نشستن و برخاستن را نيز براي خدا انجام دهيم و كسب رضاي خدا انگيزه زندگي ما باشد و مثلا در نماز - علاوه بر به جا آوردن آن مطابق با دستور دين - حضور قلب را نيز در حدّ توان مراعات كنيم. اين كار گرچه در آغاز دشوار است، ولي پس از مدّتي به تدريج آسان مي شود.
منبع : پاسخگو