قلب يا به تعبير ديگر «فؤاد» عضو بسيار مهمّ و حسّاسى است ، صالح بودن قلب و پاك بودنش علّت صالح بودن و پاك بودن تمام وجود و فاسد بودنش مورث فساد در تمام اعضا و جوارح است .از رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله روايت شده :فِى الإِنْسانِ مُضْغَةٌ إِذا هِىَ سَلُمَتْ وَصَحَّتْ سَلُمَ بِها سائِرُ الْجَسَدِ ، فَإِذا سَقُمَتْ سَقُمَ بِها سائِرُ الْجَسَد وَفَسَدَ وَهِىَ القَلْب .در آدميزاد پاره گوشتى است ، اگر صحيح و سالم باشد ، به سلامت او تمام جسد سالم و اگر مريض باشد به مرض او تمام جسد مريض است‌وآن پاره گوشت قلب است.
در روايت ديگر آمده :اِذا طابَ قَلْبُ الْمَرءِ طابَ جَسَدُهُ ، وَإِذا خَبَثَ الْقَلْبِ خَبَثَ الْجَسَدْ .زمانى كه قلب انسان پاكيزه شده ، جسدش پاكيزه مى‌شود و هرگاه قلب دچار خباثت گردد ، جسد هم به تبع آن آلوده مى‌شود .امام صادق عليه‌السلام درتوضيح آيه شريفه إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ مى‌فرمايد:قلبى است كه از اسارت دنيا آزاد باشد و از عشق شديد به مادّيت كه باعث انواع گناهان است پاك باشد .عظمت و ظرفيّت قلب به اندازه‌اى است كه رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله درباره آن مى‌فرمايد:إِنَّ الْقَلْبَ خَزانَةُ اللّه تَعالى .قلب خزانه خداى تعالى است .
إِذا طابَ قَلْبُ الْمَرءِ طابَ جَسَدُهُ ، وَإِذا خَبَثَ الْقَلْبِ خَبَثَ الْجَسَدْ . زمانى كه قلب انسان پاكيزه شده ، جسدش پاكيزه مى‌شود و هرگاه قلب دچار خباثت گردد ، جسد هم به تبع آن آلوده مى‌شود .امام صادق عليه‌السلام درتوضيح آيه شريفه إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ مى‌فرمايد:قلبى است كه از اسارت دنيا آزاد باشد و از عشق شديد به مادّيت كه باعث انواع گناهان است پاك باشد .عظمت و ظرفيّت قلب به اندازه‌اى است كه رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله درباره آن مى‌فرمايد: إِنَّ الْقَلْبَ خَزانَةُ اللّه تَعالى .قلب خزانه خداى تعالى است .
برگرفته از کتاب عرفان اسلامی
منبع : پایگاه عرفان