بهشتيان و دوزخيان‏

لّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى » آنان كه عمر خود را تا حال به نيكى، زيبايى و درستى هزينه كردند، «أحسنوا» ماضى است. براى آنها چه چيزى در آخر زندگى مى ماند؟ «الْحُسْنَى » بهتر از عمرى كه هزينه كردند، براى آنها قرار دادم. يعنى چه؟ يعنى اينها خدمت كردند و من پاداش بهتر از خدمت را براى آنان قرار دادم. نماز خواندند، روزه گرفتند، كمك كردند. هر چيزى را كه مى خواهيد، حساب كنيد: «لّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى »
به تمام عبادات و خدمت هاى آنان، پاداش بهتر مى دهم. تمام است؟ مى فرمايد: نه. به همه عبادات و خدمت هاى آنان پاداش بهتر مى دهم، اما از نظر منِ خدا تمام نيست؛ «زِيَادَةٌ» ما اين اضافه را نمى دانيم چيست كه براى شما بگوييم. چيزهايى درباره اين «زِيَادَةٌ» نوشته اند، اما قانع كننده نيست. «وَ لَايَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لَاذِلَّةٌ»
محال است اين ها نزد من خجالت زده باشند. كه در قيامت سر خود را پايين بيندازند و شرمسار و خجالت زده باشند، نه. اين ها خيلى عزيز، با منزلت، با رتبه و جايگاه بلند هستند. آخر آيه مى فرمايد: «أُوْلئِكَ أَصْحبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خلِدُونَ»  اين هزينه كردن عمر در صراط مستقيم است. دوباره برمى گردد و آن كسانى كه در آيه اول، زندگى آنان را به آب مثال زده است، مى فرمايد: «وَ الَّذِينَ كَسَبُواْ السَّيَاتِ»
آن افرادى كه همه عمر، فقط براى شكم، گناه، معصيت، فريب، مكر، حيله، زندگى كردند، با اين ها چه مى كند؟
در آيه قبل مى فرمايد: آن كسانى كه عبادت و خدمت كردند، پاداش بهتر از آنها و زيادتر نيز مى دهم. اما اين هايى كه با من، انبيا، قرآن و ائمه عليهم السلام جنگيدند، همه چيز را زير پا گذاشتند، شانه بالا انداختند، سينه سپر كردند، هر چيزى خواستند گفتند، خوردند و بردند، زنا كردند، عرق خوردند، مال مردم را خوردند، جنايت كردند، فقط به اندازه گناهشان آنها را كيفر مى دهم. آنها را ذرّه اى اضافه تر جريمه نمى كنم.
اگر ما باشيم، گنهكار را به صد برابر جرمش به مجازات مى كشيديم، اما خدا تمام بدكاران عالم را به اندازه بدى آنان كيفر مى دهد. اما «وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ» تمام وجودشان را خوارى فرا مى گيرد، «مَّا لَهُم مّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ»
كسى از جانب خدا در قيامت اين ها را يارى نخواهد كرد. «كَأَنَّمَآ أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مّنَ الَّيْلِ مُظْلِمًا»
صورت اين ها در قيامت مانند اين است كه قطعه اى از شب بسيار تاريك، تمام صورت آنان را سياهى پوشانده است. اين ها را انگشت نما مى كنند و آبروى آنان را مى ريزند.«أُوْلئِكَ أَصْحبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خلِدُونَ»
اين ها كل زندگى خود را به آتش كشيدند. به اين ظاهر زيباى زندگى دنياى آنها نگاه نكنيد.
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته