1- سعه صدر
اين نور چه مى كند؟ رسول خدا عليه السلام مى فرمايد:
«فَإنّ النورَ إذا وَقَعَ فِى القَلْبِ انْشَرَحَ وَ انْفَسَحَ»
به درستى كه هر زمان نور تو در قلب و باطن قرار گيرد باطن گنجايش پيدا مى كند.
من در طول عمر خود در اين زمينه از اين روايت بهتر نديده ام. اولين بار اين روايت را پيغمبر صلى الله عليه و آله در نماز جمعه فرمودند. نور؛ يعنى متابعت كه از همين اعمال شكل مى گيرد.
اكنون كه نشسته ايم، اگر پرده را كنار بزنند، مى بينيم كه چه نور عظيمى توليد مى شود و به باطن برمى گردد و به جايى مى رسد كه به خدا نزديك مى شود. نور وقتى به باطن برمى گردد، باطن گنجايش پيدا مى كند و از مضيقه در مى آيد.
شخصى در خطبه نماز جمعه برخاست، به پيغمبر صلى الله عليه و آله عرض كرد:
«فَهَلْ لِذلكَ مِنْ عَلامةٍ؟»
آيا اين گشايش نشانه اى دارد تا ما بفهميم كه اين نور گشايش ايجاد مى كند؟
حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: بله، چهار نشانه دارد:
«التَّجافِى عَنْ دارِ الغُرُورِ»
آن نور رابطه انسان را با تمام برنامه هايى كه او را بيهوده از باد غرور پر مى كند، قطع مى كند. مانند صندلىِ مقام، پول دار شدن، زيبايى و چيزهاى ديگرى كه فقط براى دنيا و اهل دنيا ارزش است؛ چون مى فرمايد: دار غرور.
منبع : پایگاه عرفان