صبر در ترويج دين‏

وقتى خورشيد با صبر پيغمبر صلى الله عليه وآله طلوع كند، ديگر غروب نخواهد كرد.

«وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ »  رسول من! اگر اخلاق، صبر، كرامت و آقايى تو نبود، مردم دور تو جمع  نمى شدند. پروردگار نمى فرمايد: جمع شدن مردم دور پرچم اسلام به واسطه من بوده است، بلكه مى فرمايد: اخلاق، صبر، تحمل، نرمى، آقايى، كرامت و بزرگوارى تو، امتى به نام امت اسلام ايجاد كرده است. البته در اين امت، تعدادى نيز ريزش مى كنند و هم پياله يهودى ها و مسيحيان بى خبر از حقايق و توده اى مى شوند. اگر پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله در روز قيامت، فقط سلمان را به خدا ارائه دهد و بفرمايد: مرا به نبوت برگزيدى، من اين انسان آتش پرست و زرتشتى را هدايت كردم، براى پيغمبر صلى الله عليه وآله بهتر است از آنچه كه آفتاب بر او مى تابد و از آن غروب مى كند، تا چه رسد به اين كه ميليون ها عالم، حكيم، فقيه، عابد، زاهد، خيّر، متدين و مطيع خدا به وسيله ايشان به وجود آمده است.

حضرت با صبر خويش به ما مى فرمايند: امت من بايد در حريم حق، در مقابل همه ناگوارى هاى ايستادگى نمايد. پول، مقام، رياست و دختران زيبا، شما را از حريم حق بيرون نبرند؛ زيرا ضرر خواهيد كرد.

پيامبر صلى الله عليه وآله در بلا، طاعت و عبادت از صابرترين انسان هاى تاريخ بوده اند. ايشان در عبادت صبرى داشتند كه عاقبت خدا آيه اى را در قرآن نازل كرد. ما چنين گفتگويى را با هيچ پيغمبر و امامى از جانب خدا نداريم. ائمه عليهم السلام از طريق قلب با پروردگار رابطه داشتند. اميرالمؤمنين عليه السلام در نهج البلاغه مى فرمايند:

خدا از طريق باطن با آنها مناجات مى كند. اما چنين پيشنهاد و حرفى را خدا به هيچ پيغمبر و امامى نزده است:

«طه* مَآ أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْءَانَ لِتَشْقَى »

 ما قرآن را بر تو نازل كرديم كه در عبادت، خود را به مشقت بياندازى؟ خدا به چه كسى گفت كه عبادات خود را كم كن؟ چه كار كرد كه خدا خودش گفت:

تخفيف بده؟ آن هم چه نوع عبادتى؟

حافظ زيبا فرموده:

صبر و ظفر هر دو دوستان قديمند بر اثر صبر نوبت ظفر آيد با صبر آدم پيروز مى شود و به درجات و خيرات مى رسد. انسان بايد قله صبر را فتح و اين جاده را طى كند. خداوند به پيامبر صلى الله عليه وآله امر كرد:

«فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ »  از حريم حق بيرون نرو و خودت را تسليم غير نكن.

هميشه در مورد آيه اى در سوره هود مى فرمودند: اين آيه مرا پير كرد؛ يعنى به قدرى بار صبر آن سنگين است كه مرا پير كرد و آن آيه اين است كه خدا به من اعلام كرد:

«فَاسْتَقِمْ كَمَآ أُمِرْتَ »  از اين حريم بيرون نرو، چنان كه به تو دستور داده شده است و اين صبر مرا به پيرى مى كشاند، اما ارزش دارد.

قرآن مجيد بخشى از خيراتى كه از درخت صبر سر مى زند بيان مى كند. از جمله «فَاصْبِروا»  مؤمنان! صبر كنيد؛ يعنى خود را در حريم حق نگهداريد و از اين دايره بيرون نرويد.

اگر بيرون برويد، تسليم شياطين خواهيد شد. آنها كه در اين حريم راه ندارند، اما بيرون از اين حريم، همه منتظرند كه شما صبر خود را از دست بدهيد و براى علاج ناگوارى ها و رسيدن به لذت ها- به خيال خود- از حريم حق بيرون برويد و آنها شما را به اسارت بگيرند و به هلاكت برسانند. در اين حريم خود را نگهداريد كه خدا با صابران است. خداوند همراه صابران است.

وقتى بچه اى به دنيا مى آيد، با سه نفر همراه است. اگر تنها باشد، بعد از چند ساعت مى ميرد. وقتى پروردگار عالم هر بچه اى از نر و ماده را خلق مى كند، پدر و مادر را همراه او قرار مى دهد و مهربانى و محبت آنها را همنشين او قرار مى دهد.

«إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّبِرِينَ »  يعنى تنها زندگى نكنيد؛ زيرا توان شما به هيچ كس و هيچ چيزى نمى رسد.

كارى كنيد كه من همراه شما باشم. چه عملى را بايد انجام بدهيم كه پروردگار همراه ما باشد؟ در برابر گناه، ناگوارى ها و در كنار عبادات صابر باشيد. اكنون كه ماه مبارك رمضان است، پروردگار با همه شما همراه است، چون كه شما در حال صبر هستيد؛ يعنى خود را از خوردن و آشاميدن و لذت هاى منع شده نگهداشته ايد و در حريم صبر از گناهان مانده ايد. به جاى گناه، در كنار ثواب قرار گرفته ايد. روزه نيز صبر است و خدا با شما صابران است.

معيّت پرودگار موجب مى شود كه در بسيارى از بلاها كه بر سر ما مى آمد، دنيا و آخرت را از دست مى داديم اما او نگذاشت. شما را در اين چند سال عمر، از افتادن در خيلى از لغزش ها و چاه ها حفظ كرده است.

در قرآن مى خوانيم: خدا حفيظ است. خداوند در قرآن مجيد مى فرمايد: «1» آسمان ها را نگهداشتم كه نيافتند؛ ميلياردها سال است كه ميلياردها ستاره، ماه، خورشيد، سحابى و كهكشان ها به وسيله خدا حفظ شده و فرو نمى ريزد. اين حفاظتِ حافظ صابران است و براى صابران كارگشا است، چنان چه براى طفل به دنيا آمده، كانون مهرى مانند مادر و پدر خودش را قرار داده است.

بگذاريد قيامت شود و پرده ها را بردارند و به ما نشان دهند كه ما هزاران بار بايد جهنمى مى شديم و او نگذاشته است. هزاران بار بايد دچار فساد مى شديم

و نگذاشت. اين به بركت معيّت خداوند است:

«وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّبِرِينَ »  از درون و برون صابران را حفظ مى كنم.