و اما گروه ديگر، گروه متقون هستند كه درباره اهل تقوا فقط يك آيه را براى شما قرائت مى كنم، چون به نظر مى رسد كه در ميان آيات مربوط به اهل تقوا، بار معنوى اين آيه از همه آيات سنگين تر، با ارزش تر و بيشتر است.
پروردگار مهربان عالم درباره اهل تقوا مى فرمايد:
«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ »
من عاشق اهل تقوا هستم و اهل تقوا معشوق من هستند. برخلاف اين كه بايد بگوييم اهل تقوا عاشق هستند و خدا معشوق، ولى در قرآن مجيد مى فرمايد: خدا عاشق است و اهل تقوا معشوق.
بعد از شناخت صادقان و عظمت معنوى اهل تقوا، اين سؤال به وجود مى آيد كه صادقان چگونه در مدار صدق و اهل تقوا در فضاى تقوا قرار گرفته اند؟ صريح آيات قرآن مجيد اين است كه اهل صدق، با طىّ منزل صبر به صدق رسيده و اهل تقوا نيز با سلوك در جاده صبر به تقوا رسيده اند.
يكى از آياتى كه اين معنا را نشان مى دهد، آيه يكصد و هفتاد و هفت سوره مباركه بقره مى باشد:
«وَ الصَّبِرِينَ فِى الْبَأْسَآءِ وَ الضَّرَّآءِ وَ حِينَ الْبَأْسِ أُوْلئِكَ الَّذِينَ صَدَقُواْ وَ أُوْلئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ » مردان و زنانى كه در مشكلات، سختى ها و ناگوارى ها كه شكل هاى مختلفى دارد؛ سختى هاى بدنى، مالى، اجتماعى، خانوادگى، عبادت، طاعت و سختى هاى تحمل تكاليف پروردگار، صبر كردند، خود را نباختند، از حريم پروردگار و قوانين و خواسته هاى پروردگار بيرون نرفتند، با مشكل ديندارى ساختند، تا مشكل برطرف شد. با ديندارى با تكاليف ساختند تا مدت تكاليف به پايان رسيد و از دنيا رفتند. با رنج ها و ناگوارى هاى روزگار با ديانت ساختند، تا ناگوارى ها تمام و بلاها برطرف شد.
منبع : پایگاه عرفان