از اين واقعيت در معارف الهى تعبير به صله ى رحم شده است . صله ى رحم واقعى عبارت است از رسيدگى مادى و معنوى به خويشاوندان و حداقل زيارت آنان . پيامبر فرمود : كسى كه خوشحال مى شود در رزقش فراخى و وسعت آيد و اجل و مرگش به تأخير افتد صله ى رحم كند. و نيز آن حضرت فرمود :كسى كه با جان و مالش به سوى خويشاوند رود تا صله ى رحم كند خداوند پاداش صد شهيد به او عطا مى كند ، و براى او به هر قدمى چهل هزار حسنه خواهد بود ، و چهل هزار بدى از او محو مى شود ، و به همين اندازه درجاتش را بالا مى برند ، و گويى خدا را صد سال در حال صبر و طلب رضاى او عبادت كرده است.ابوبصير مى گويد : از حضرت صادق (عليه السلام) شنيدم مى فرمود :رحم آويخته به عرش است ، مى گويد : خدايا ! پاداش ده كسى كه با من صله داشته ; و از رحمت قطع كن كسى كه با من قطع رحم كرده . و آن رحم آل محمد است .
بر گرفته از کتاب زیباییهای اخلاق استاد حسین انصاریان