ای خداوند، ماه رمضان در میان ما بس ستوده زیست و ما را مصاحب و یاری نیکو بود و گرانبهاترین سودهای مردم جهان را به ما ارزانی داشت. اما چون زمانش به سر رسید و مدتش و شمار روزهایش پایان گرفت، آهنگ رحیل کرد.
ای خداوند، اینک با او وداع می‌کنیم، همانند وداع با عزیزی که فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگین و گرفتار وحشت تنهایی کند، عزیزی که او را بر ما پیمانی است که باید نگه داریم و حرمتی که باید رعایت کنیم و حقی که باید ادا نماییم.
پس، اکنون می‌گوییم:
بدرود ای بزرگ‌ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا. بدرود ای گرامی‌ترین اوقاتی که ما را مصاحب و یار بودى، ای بهترین ماه در همه روزها و ساعت‌ها.
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها، ای ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند.
بدرود ای یار و قرینی که چون باشى، قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندى، فراقت رنج‌افزا شود. ای مایه امید ما که دوریت برای ما بس دردناک است.
بدرود ای همدم ما که چون بیایى، شادمانی و آرامش بر دل ما آری و چون بروى، رفتنت وحشت‌خیز است و تألم افزاى.
بدرود ای همسایه، ای که تا با ما بودى، دل‌های ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان.
بدرود ای یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادی و ای مصاحبی که راه‌های نیکی و فضیلت را پیش پای ما هموار ساختى.
بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسیارند، و چه نیکبخت است آن که حرمت تو نگه داشت.
بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودی و چه بسا عیب‌ها که پوشیده داشتى.
بدورد که درنگ تو برای گنهکاران چه به درازا کشید و هیبت تو در دل مؤمنان چه بسیار بود.
بدرود ای ماهی که هیچ ماه دیگر را توان همسری با تو نیست.
بدرود ای ماهی که تا تو بودى، امن و سلامت بود.
بدرود ای آن که نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى.
بدرود که سرشار از برکات بر ما در‌آمدی و ما را از آلودگی‌های گناه شست و شو دادى.
بدرود که به هنگام وداع از تو نه غباری به دل داریم و نه از روزه‌ات ملالتی در خاطر.
بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناک.
بدرود که چه بدی‌ها که با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.
بدرود تو را و آن شب قدر تو را که از هزار ماه بهتر است.
بدرود که دیروز که در میان ما بودی آزمند ماندنت بودیم و فردا که از میان ما خواهی رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد کشید.
بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده‌ایم. و بر آن برکات که پیش از این ما را داده بودی و اینک از کفش داده‌ایم.
بار خدایا، ما آشنای این ماهیم، ماهی که ما را بدان شرف و منزلت دادی و به برکت نعمت و احسان خویش روزه داشتنش را توفیق دادى، در حالی که مردمان شقی قدرش را نشناختند و بر اثر شوربختی خویش، از فضیلتش محروم ماندند.
ای خداوند، تو بودی که ما را برگزیدی و به شناخت این ماه توفیق عنایت کردی و به سنت آن راه نمودى. تو بودی که ما را توفیق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانی داشتى، هر چند ما قصور ورزیدیم و اندکی از بسیار به جای آوردیم.
بار خدایا، حمد تو راست در حالی که به بدکرداری خویش اقرار می‌کنیم و به تبهکاری خویش معترفیم. برای رضای توست اگر در اعماق دلمان پشیمان شده‌ایم و از سر صدق از تو پوزش می‌طلبیم. پس در برابر قصوری که در این ماه در طاعت تو ورزیده‌ایم، ما را پاداشی ده که به یاری آن بر فضیلت مرغوب دست یابیم و آن اندوخته‌های گوناگون را که به آن مشتاق شده‌ایم بستانیم. عذر تقصیر ما را در ادای حق خود بپذیر و عمر ما را تا رمضان دیگر دراز کن. و چون به رمضان دیگر رسیدیم، یاریمان ده تا آن سان که سزای خداوندی توست عبادتت کنیم و ما را به منزلتی رسان که سزاوار طاعت توست و به چنان اعمال شایسته‌ای برگمار که ادای حق تو را در این رمضان و رمضان دیگر،بایسته باشد.
ای خداوند، با به پایان رسیدن این ماه، ما را از لوث گناه پاک نمای و با رفتنش، از ورطه گناهان برهان و از نیکبخت‌ترین کسانی قرار ده که در آن به عبادت تو پرداخته‌اند و نصیبشان از همه بیشتر بوده و بیش ازهمه از آن بهره‌یافته‌اند.
بار خدایا، اگر کسی از بندگان تو، حق این ماه آن چنان که شایسته اوست رعایت کرده و حرمتش نگه داشته و وظایف خود و احکام آن را به جای آورده و از گناهان پرهیز کرده و به تو تقرب جسته، آن سان که خشنودی تو نصیبش شده و رحمت تو بر او روی نهاده، ای خداوند، همانند مزدی که او را می‌دهى، از خزانه بی‌نیازیت به ما نیز ارزانی دار و چند برابر آن از فضل خود عطا فرماى، که خزاین فضل تو را نقصان نیست، بلکه همواره در افزایش است، و معادن احسان تو دستخوش فنا نشود و بخشش تو چه بخششی گواراست.
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و برای ما مزدی بنویس چونان مزد کسی که این ماه را تا روز قیامت روزه داشته و تو را عبادت کرده است.
ای خداوند، ما در این روز فطر، روز عید و شادمانی مؤمنان، روز اجتماع مسلمانان به گرد یکدیگر، از هر گناه که مرتکب شده‌ایم و از هر کار زشت که زین پیش از ما سر زده، و از هر خیال بد که در دل خود پنهان داشته‌ایم، توبه می‌کنیم، توبه کسی که در دل خیال بازگشتش به گناه نیست و بار دیگر به گناه باز نگردد، توبه‌ای بی‌بازگشت، عاری از هر گونه شک و ریب. بار خدایا، چنین توبه‌ای را از ما بپذیر و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت‌قدم گردان.
ای خداوند، روزی ما ساز خوف از عقاب جهنم را و شوق به نعیم بهشت را، تا لذت آنچه را که از تو خواسته‌ایم در یابیم و از اندوه آنچه از آن به تو پناه می‌آوریم وارهیم.
ای خداوند، ما را در شمار توبه‌کنندگانی در آور که محبت خود را به آنان ارزانی داشته‌ای و پذیرفته‌ای که به طاعت تو باز گردند، ای دادگرترین دادگران.
ای خداوند، از پدران و مادران و هم‌کیشان ما، آنان که دیده از جهان بسته‌اند و آنان که هنوز جام مرگ ننوشیده‌اند، در گذر.
بار خدایا، بر محمد پیامبر ما و خاندان او درود بفرست هم‌چنان که بر ملائکه مقربین خود درود فرستاده‌اى. و بر او و خاندانش درود بفرست، آن‌سان که بر پیامبران مرسل خود درود فرستاده‌اى. و درود بفرست بر او و خاندانش، آن‌سان که بندگان صالح خود را درود فرستاده اى، درودی برتر از درود آنها، ای پروردگار جهانیان. درودی که برکت آن به ما رسد و سود آن نصیب ما گردد و سبب استجابت دعای ما شود، که تو کریم‌ترین کسی هستی که بدو رغبت توان یافت و کارسازترین کسی هستی که بدو توکل توان کرد و تو خود بخشنده‌ترین کسان به سائلان درگاه خود هستى.
و انت علی کل شی ء قدیر
منبع: صحیفه سجادیه دعای 45
منبع : پایگاه حوزہ