تقوا پرهيزكارى دقيق از هر امر نارواست

عارفى پيراهنش را در صحرا شست، دوستش به او گفت پيراهن شسته را بر ديوار باغى كه داراى درختان انبوه است بياويزيم، عارف گفت: به ديوار مردم ميخ زنيم، گفت روى درخت باغ بيندازيم، و گفت سنگينى لباس شسته شاخه اى را مى شكند، گفت بر زمين پهن كنيم، گفت محل علف چهار پايان است، صحيح نيست علف را از ديد آنان پنهان كنيم، پس پيراهن را بر پشت خود گرفت تا حرارت آفتاب خشكش كند